In het water Paula Hawkins

Uitgever: A.W.Bruna
Genre: psychologische thriller
Pagina’s : 352
Verschenen: 2017

In het water is de tweede thriller van Paula Hawkins. Haar eerste thriller ‘Het meisje in de trein’ is wereldwijd een bestseller en inmiddels verfilmd. En terecht!

Inhoud

Nel, een alleenstaande moeder, wordt dood aangetroffen in de lokale rivier. Eerder die zomer sprong een tienermeisje op dezelfde plek haar dood tegemoet. Ze zijn niet de eerste vrouwen die ten prooi vallen aan deze donkere wateren, en hun dood veroorzaakt een golf van onrust over de rivier en zijn geschiedenis.De vijftienjarige dochter van Nel blijft alleen achter. Daarom moet Nels zus, Jules, terugkeren naar het stadje dat ze jaren geleden de rug heeft toegekeerd. Voorgoed, dacht ze toen.In dezelfde hypnotiserende stijl als Het meisje in de trein, waarmee Paula Hawkins miljoenen lezers wereldwijd wist te raken, ontspint zich een verbluffend en gelaagd verhaal dat zich afspeelt in een kleine gemeenschap, waar pijnlijk duidelijk wordt dat herinneringen niet te vertrouwen zijn…Kijk uit voor diepe wateren, je weet nooit wat zich onder de oppervlakte bevindt.

Eigen foto. Staat ook op Instagram. SH.

Boekbeleving

Als je een boek hebt gelezen waarover je zeer enthousiast bent dan hoop je natuurlijk dat het volgende boek  van dezelfde auteur ook dat niveau weet te behalen maar je weet, uit ervaring, dat het niet persé zo hoeft te zijn. Soms valt het volgende boek (erg) tegen, in het gunstige geval goed en in het gunstigste geval gelijkwaardig aan het vorige boek ook al is het een totaal ander verhaal.
Ik was zeer benieuwd in welke categorie ‘In het water’ geplaatst gaat worden.Ik begon blanco te lezen, geen recensies erover gelezen wél kreeg ik op twitter mee dat dit boek een kaartje bevat met een korte beschrijving van de personages en hun verhaallijn. Dit kaartje heb ik niet in de geleende bieb exemplaar gevonden, ik moest het zonder doen. En da’s niet niks want al gauw merkte ik dat er ontzettend veel personages mee doen. (zucht)  Het is een hele klus om alle namen en verhaallijnen te onthouden, vaak moest ik even terug bladeren.  (welke verhaallijn hoort bij welk persoon) maar langzamerhand raakte ik vertrouwd met een ieder. Het zijn er minstens 11 denk ik, ben de tel kwijt geraakt. De vertellingen van de verschillende personages komen, meestal, om en om aan bod, het vergt een scherpe oplettendheid om goed bij het verhaal te blijven.  Het begint met een kort cursief stukje tekst over ene Libby, erboven staat De verdrinkingspoel. Op dat moment weet ik natuurlijk nog niet wie Libby is,  ook word ik niet veel wijzer over de vreemde tekst die eronder staat maar zoals je kunt lezen in de inhoud zijn er vroeger verdrinkingen geweest in de rivier en de geschiedenis herhaalt zich in het heden, het is de rode draad van het verhaal en daarmee legde ik de  connenctie met De verdrinkingspoel.

Al gauw wordt het me duidelijk dat elke bewoner van het kleine plaatsje  geheimen met zich meedraagt en de sfeer is grimmig. Humor zal je hier niet tegen komen.  De materie heeft  me goed te pakken want Hawkins houdt de lezers heel lang in het ongewisse, ze weet je op het verkeerde been te zetten. Ondanks dat de plot  op zich niet echt spannend is vind ik het razend knap van de schrijfster om mij vanaf de eerste bladzijde zó vast te houden  met alle vertellingen (poëtische schrijfstijl)  die het boek zó boeiend maakt en heeft ze me vaak op het verkeerde been gezet. Subliem!

Een sterk beklemmende psychologische roman/thriller vol geheimen, verdrongen en verkeerde herinneringen, verkeerde conclusies en leugens die tergend langzaam aan het licht worden gebracht. Het bevat geen bloederige slachtpartijen ( blij om). De personages worden niet zwaar uitgediept ( geen beginnen aan) maar dat hoeft ook niet bij zo’n boeiend verhaal ( wat de lezer weten moet dat weet hij/zij.) De ontknoping vond ik subliem, niet verwacht maar het heeft ook een vraag bij me opgeroepen die ik heel graag beantwoord wil hebben, de laatste paar hoofdstukken zal ik daarom opnieuw gaan lezen, misschien heb ik niet goed door laten dringen, daar wil ik duidelijkheid over. Of is het wellicht een los eindje…? Hebben jullie iets ontdekt? Laat het me dan weten!

‘In het water’ heb ik met heel veel interesse, plezier en uiterste concentratie gelezen ( dat moet echt! ) het verhaal  is niet vergelijkbaar met ‘Het meisje in de trein'( waarvoor zou je dat ook doen) maar zeker wel boeiend tot het einde. O ja, de plot bestaat uit vier delen.
Dit boek krijgt een ereplaatsje in de 5 sterren galerij!

Advertenties

Uitverkoren Linda Jansma

Verschenen: juni 2017
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Pagina’s: 422
Genre: psychologische thriller

 

 

 

 

 

Uitverkoren is deel 2 in de trilogie ‘Cirkel van het kwaad’.
‘Schaduwkinderen’ is de titel van deel 1.

 

In 2016 heb ik ‘Schaduwkinderen’ gelezen en nu dus deel 2 met de titel Uitverkoren.
Ik kan je nu al melden  bijzonder te  hebben genoten van dit boek, van begin tot einde.
In dit boek draait het om een sekte. De groep mensen die hier bivakkeren  hebben hun onderkomen  voor de  buitenwereld  goed afgesloten, ze wonen in een oude kazerne waar je niet zomaar even naar binnen kunt wandelen, ook zijn ze telefonisch vrijwel onbereikbaar.
Sekteleider Elijah Schillinger heeft de touwtjes  strak in handen, zijn volgers dienen zich strikt te houden aan de 13 geboden zoals is opgesteld door hem zelf. De sekteleden aanbidden en vertrouwen hun leider, ze hebben een mateloos  geloof in deze -schijnbaar- warme en charismatische man en leven zonder enige scrupules de regels van de 13 geboden na. Maar dan verdwijnt er een moeder met haar kind uit de Church of the Chosen (naam van de sekte) en een andere sektelid begint voorzichtig, doch schuldbewust, te twijfelen aan de oprechtheid van Elijah Schillinger…
Als de hoofdpersonage in deze trilogie Jules Declerck in haar functie als officier van justitie te maken krijgt met twee sterfgevallen die leiden naar de sekteleider raakt ze zonder het te willen in de greep van de man.
Als ook nog blijkt dat er binnen het recherche team een lek zit raakt ze haar vertrouwen in het team voor een gedeelte kwijt, wie is er binnen het team niet te vertrouwen?

Ondertussen is Jules ook nog steeds op zoek naar de ware toedracht van de moord op haar vader, twintig jaar geleden. ( Schaduwkinderen) Dit vormt de tweede verhaallijn, hierover vertel ik verder niks om spoilers tegen te gaan maar ook deze lijn blijft boeiend en roept steeds opnieuw vragen op.

De journalist Harry Simones en ex-vriend van Jules doet ook weer volop mee in het verhaal. Opnieuw haalt hij zich de ergernis van Jules op de hals door zich met het lopende onderzoek te bemoeien, maar Harry laat zich ook de deze keer niet tegen houden en volgt zijn eigen pad.

Personage Jules is nog steeds geen warme toegankelijke persoonlijkheid, ik heb helemaal niks met haar. Ze is snauwerig, onvriendelijk en kortaf. Met haar houding stoot ze mensen af. Inmiddels begrijp ik wel dat deze houding voortkomt uit haar jongere jaren waarvan ze zich nog steeds weinig tot niets kan herinneren.
Harry en Jules kunnen, ondanks de verbroken relatie, niet echt los komen van elkaar. Harry blijft haar gezelschap op zoeken en Jules gaat er af en toe in mee.

Goed geschreven boek waarvan ik bijzonder heb genoten, boeiend van begin tot eind. Elk nieuw hoofdstuk bleef mijn aandacht vast houden. Linda haar schrijfstijl is zoals gewoonlijk prettig leesbaar. Op zich zou Uitverkoren een standalone kunnen zijn maar toch adviseer ik om eerst met boek 1 te beginnen, je zal er profijt van hebben omdat sommige situaties uit Schaduwkinderen toch even weer voorbij komen.  Uiteraard is het einde niet afgerond, we hebben nog een nieuw deel te goed dat de losse eindjes en vragen moet beantwoorden en dat zijn er best veel….
Ik ben benieuwd welke afgeronde draai deel 3  uiteindelijk zal krijgen!
Uitverkoren is zeker een mooie aanrader!

Zoals jullie weten strooi ik hier niet met sterren, bij Hebban is het verplicht. Daar heb ik Uitverkoren gewaardeerd met 4 sterren.

Pijngrens Loes Den Hollander

Uitgever: Karakter B.V
Verschenen: april 1917
Genre: thriller
Pagina’s : 320

Inhoud

Het leven van Annemiek Verwey, Bridget Homberg en Maxim Teeven lijkt in balans te zijn. Maar dan worden ze geconfronteerd met een vliegtuigramp die herinneringen wakker maakt aan een ramp die jaren geleden plaatsvond en die nog niet goed is verwerkt.

Ze zoeken ieder voor zich naar manieren om de onrust en de angst waar ze last van hebben te bezweren. Daarbij komt Annemiek voor een cruciale beslissing te staan, moet Bridget alles op alles zetten om de koers die ze gekozen heeft overeind te houden en maakt Maxim voor de tweede keer in zijn leven een onherstelbare fout. Aanvankelijk staan de oplossingen die ze moeten kiezen los van elkaar, tot ze ontdekken dat hun persoonlijke geschiedenis al lange tijd onverbrekelijk aan de anderen verbonden is.

Maar ze ontdekken ook wie ze in de loop der jaren geworden zijn.

Leesbeleving

De plot houdt het midden tussen een niet al te spannende  psychologische thriller en een roman.
De vertellingen zijn verdeeld over de drie hoofdpersonages zoals in de inhoud staat beschreven. 
De vliegtuigrampen zijn de spil van het verhaal, oftewel, de rode draad in het verhaal.
Maxim Teeven, de ex van Bridget schijnt nog steeds niet over hun scheiding heen te zijn, hij stalkt Bridget regelmatig in de hoop dat ze zal toestemmen in een ontmoeting met hem. Bridget daarentegen wil niks meer met haar ex te maken hebben en dat is niet voor niks, veelvuldig werd ze door hem mishandeld maar toch denkt ze nog steeds aan hem. Ze heeft een eigen leven opgebouwd, hun volwassen zoon is inmiddels de deur uit en Bridget heeft het naar de zin met haar baan in een tweedehands kledingwinkeltje, alleen moest Maxim daar niet steeds voor de winkel staan.

Annemiek haar leven is ronduit gezegd gezapig. Ze is al jaren getrouwd met de oudere weduwnaar Arnoud Jan die een volwassen getrouwde dochter heeft, het meisje was nog maar vier maanden toen Annemiek introk bij de vader en zijn dochtertje Linda die ze met veel geduld en liefde heeft opgevoed. Het huwelijk is ooit tot stand gekomen vanuit verstandelijke overwegingen, enige vorm van passie is uit den boze.
Annemiek draagt een geheim met zich mee waarover ze niemand iets heeft verteld, ze is er bijna altijd mee bezig, op een dag neemt ze eindelijk het heft in eigen handen die voor veel onrust in haar schijnbaar rustige leventje zal zorgen.

De cursieve stukjes die door het hele verhaal heen lopen blijven niet lang mysterieus, de lezer zal snel in de gaten hebben over wie dit gaat.
Niet alle personages hebben een even volwaardige verdieping gekregen maar dat is mijn mening. Het begin vond ik lastig om er goed in te komen, veel namen en de hoofdstukken lopen door elkaar maar dat went. Het boek is op een bepaalde manier zeker wel onderhoudend maar het schiet niet echt op, beetje meer tempo had wel gemogen.
De psychologie is iets aan de matige kant en het einde…nou ja, lees en oordeel zelf.
Note: ondanks mijn aanmerkingen toch een leestip.

 

Sluipend Gif Corine Hartman

Uitgeverij: De Bezige Bij bv.
Genre: thriller spanning
Verschenen: februari 2017
Pagina’s: 304

Inhoud

‘Hij zwijgt. Net als toen, toen hij me zag in mijn bruidsjurk. Alleen de blik die hij nu over mijn lichaam laat glijden, is anders. Heeft niets van verlegenheid. Eerder van medelijden. Ik zou willen dat hij me slaat. Liefst zo hard dat ik nooit meer wakker word.’

Ach, overal is wel eens wat. Jacqueline houdt van haar echtgenoot, al intimideert en manipuleert hij haar steeds vaker. Het ligt vast ook aan haar, want voor de buitenwereld is hij altijd heel voorkomend. Charmant zelfs. Straks zal het weer beter gaan: de zorg voor haar manisch-depressieve moeder slokt veel tijd op en Gijs heeft zijn ontslag nog niet verwerkt. Ze moet geduld hebben. En eigenlijk hebben ze het toch goed samen?

Maar zo simpel is het niet. Integendeel. Met de daad van een Franse naamgenote in gedachten, ziet Jacqueline in haar wanhoop uiteindelijk nog maar één uitweg. Hij moet dood.

Mijn leesbeleving

Een relatie die iedereen wel kent vanuit zijn/haar leefomgeving. Een dominante man die het liefst zwijgend door het huis gaat behalve op de momenten  als hij zijn partner iets duidelijk wil maken, vaak op een vernederende manier.
Gijs schijnt zo’n man te zijn en Jacqueline neemt het allemaal voor lief, ze is niet zo van het assertieve type, zeg maar. Hij slaat haar niet, dat scheelt dan weer. Zijn werk bij de belastingdienst heeft hij aan de wilgen gehangen, hij vaart nu heen en weer met het pontje, drie keer per dag. Geen zin meer in zijn werk bij de belastingdienst, vertelde hij aan Jacq en ook tegen zijn vrienden. Maar het schijnt allemaal toch iets anders in elkaar te zitten. Ondertussen heeft Jacq ook grote zorgen om haar moeder en verdriet om haar dochter Hanna die zes jaar eerder het huis heeft verlaten en nooit meer is terug gekomen. Ze wil graag naar Frankrijk om haar dochter te bezoeken maar Gijs wil pertinent niet. Dus gaat ze niet. Als er iets gebeurt in haar leven waarover ze verwrongen gedachten krijgt, maakt ze een ommekeer ; ze gaat het anders doen en om de daad bij het woord te voegen stopt ze met haar medicatie want ‘ze niet wil vegeteren maar leven’, een geliefde uitspraak van haar moeder. Eerder (jaren geleden)  is ze al eens opgenomen geweest op een psychiatrische afdeling, de miskraam die ze ooit heeft gehad heeft ze nooit goed kunnen verwerken, dagelijks neemt ze pillen in.
Wie is wie? Wat is echt,  zoals je denkt dat het is? Is Gijs de boosdoener of..is het Jacq die niet spoort? En hoe zit dat met hun dochter, wat is er gebeurt waarom zij zes jaar geleden het huis heeft verlaten om nooit meer terug te keren?
Een mooie, goed uitgediepte psychologische thriller waar ik wederom van heb genoten!
Aanrader!

Extra informatie

Als je Corine Hartman  tot nu toe alleen nog maar kent van de spannende, keiharde actie thriller Jessica Haider ( 5 delen) dan zal dit boek een complete verrassing voor je worden want dit is een totaal ander genre maar zeker niet minder goed!
Het boek met de titel  ‘Zwart water’ (2010) was mijn eerste kennismaking, en wat voor een! *****
De boeken die ik daarna las (Corine Hartman) genre  psychologische thriller,  vond ik stuk voor stuk prachtig maar Zwart Water  bleef voor mij nummer 1.

Ik ben onder de indruk van haar schrijfstijl en plots.
En toen was daar ineens de Jessica Haider serie, tjonge, dat was even totaal andere koek, rauw, hard en niets ontziend maar ook daar heb ik van genoten ook al gaat mijn voorkeur uit naar een mooie psychologische thriller. Daarna heeft ze samen met de schrijver Tomas Ross,  de spannende boeken Doodskopvlinder (2016) en De Zwarte Weduwe (2015) geschreven, spannende thrillers, ook  goed!
En in 2016  verscheen  ‘Een vlaag van waanzin’, een psychologische thriller van haar hand, ook dat boek heb ik met plezier gelezen.
Als ik een foutje heb gemaakt in de jaartallen dan word ik daar graag op gewezen.
Nu dus, ‘Sluipend gif’, goed uitgediept psychologisch  plot dat vragen bij me op riep., intrigerend en een onverwacht einde.
Ook een aanrader, zoals al haar boeken.
Note: Zwart water is nog steeds niet van de troon geworpen 🙂

Sprakeloos Anne Nicolai

Verschenen: 2013
Pagina’s: 300
Uitgever: De Crime Compagnie
Genre: thriller

Chloe werkt als journaliste bij een dagblad, ze woont samen met Alex, een filosoof.

Het zal je vriend maar wezen was mijn gedachte.
Je hebt een relatie waarin je vriend met een wel heel merkwaardig plan om de hoek komt zeilen. Niet met elkaar spreken, alleen, maar dan ook écht alleen,  bij wijze van grote calamiteiten mag er een uitzondering op de spreekstilte worden gemaakt en dit alles vanwege zijn onderzoek,  en overtuiging,  dat spreken de bron is van vele leugens. Spreken is zilver, zwijgen is goud. Chloe is verliefd op Alex en stemt ermee in, sterker nog, ze gaat er in geloven dat Alex hierin gelijk heeft. Hun relatie kabbelt zo een beetje voort, alle twee hebben ze overdag hun werk en eigen bezigheden en na werktijd zitten ze in stilte bij elkaar, af en toe is er een soort van gebaren taal of communiceren ze via Post-its. Het kan bijna niet anders of de relatie komt in het slop terecht, ze doen nog weinig samen en leven beide hun eigen leven.
Op een dag koopt Chloe een oude camera op de rommelmarkt dat voor zeer grote problemen gaat zorgen,  ze komt er in haar eentje niet uit en wil in gesprek met Alex.
Stemt Alex hierin toe?

Het e-book staat al een aantal jaren op de e-reader maar het kwam er tot nu toe niet van om het te lezen. Ik was even toe aan een iets gemakkelijker  genre en begon er in te lezen.
Ik moet zeggen dat het op zich best een aardig boek is maar ook niet meer dan dat.
Toen ik de cover van het boek er bij zocht las ik dat het (echte) boek 300 pagina’s heeft, mijn e-book maar 169…?
Het is van tijd tot tijd best wel even spannend, ik heb me er in ieder geval niet bij verveeld. De ontknoping heeft me verrast.
Ik vind de kwalificatie ‘thriller’te zwaar voor dit genre, spannende chicklit zou beter zijn.
Best lekker om even als tussendoortje in een paar uurtjes uit te lezen!