Zij die moet sterven millenium 6 David Lagercrantz

Verschenen: 2019
Uitgeverij: Signatuur
Genre: thriller
Millennium reeks (6)
Pagina’s: 351

Extra informatie:
David Lagercrantz werd door de erven van Stieg Larsson gevraagd een vervolg te schrijven op de succesvolle Millennium-reeks om het universum van Stieg Larsson levend te houden.
Zij die moet sterven is het 6e deel in de millennium serie,  Stieg Larsson schreef de eerste drie.
De Scandinavische millennium serie is een regelrechte bestseller, de eerste drie Larsson delen zijn verfilmd.

Lisbeth Salander maakt zich op voor de finale strijd met haar zus… Op een morgen wordt een dakloze man dood aangetroffen in een park. Mikael Blomkvist, die vastloopt in een artikel over Rusissche troll factories, wordt door lijkschouwer Frederika Nyman gebeld omdat zijn nummer bij deze man is aangetroffen. Weet hij wie de onbekende dode is?

Lisbeth Salander bevindt zich op dat moment in Moskou. Ze heeft haar uiterlijk aangepast en heeft besloten om nooit meer de prooi te zijn, maar de jager. Op een feest in een restaurant waarvan de eigenaar ook het brein achter een aantal troll factories is, wil ze eens en voor altijd met haar zus Camilla afrekenen…

Het 6e millennium deel is veelomvattend en ietwat vermoeiend te lezen vanwege de vele personages die allen een rol spelen in de verhaallijn van de dode zwerver. In de eerste instantie leek de man niet veel meer te zijn dan een verwarde, sterk verwaarloosd persoon  die voorbijgangers schrik aanjoeg met zijn verwarde geschreeuw vingerloze handen en de grote zwarte vlek op zijn gezicht, hij was niet groter dan 154 cm en weer of geen weer…altijd een warme vieze donzen jas aan.

De oude zwerver heeft de hoofdrol in dit ( waarschijnlijk) laatste millennium boek.
Als blijkt dat hij een briefje bij zich droeg met het telefoonnummer van Mikael Blomkvist wordt de zaak aan het rollen gebracht.

Zij die moet sterven gaat grotendeels over de zoektocht naar het leven van de zwerver en wie als geen ander kan dat beter dan  onderzoeksjournalist Blomkvist van het blad Millennium die al voor heel veel hete vuren heeft gestaan ( vorige boeken)
Dat het uiteindelijk iets heel groots en veel omvattend blijkt te zijn had niemand voorzien.

Een millennium boek kan niet bestaan zonder de uiterst scherpzinnige maar problematische Lisbeth Salander die in haar jeugd veel traumatische ervaringen heeft meegemaakt waardoor ze is geworden zoals ze is. Erg op zichzelf en introvert maar opkomend voor de zwakkeren en hen die een groot onrecht is aangedaan en dat gaat niet bepaald zachtzinnig. (zeg maar gewelddadig).  Daarbij is ze een fenomenaal computer hacker, daar kan niemand tegen op.
Lisbeth heeft altijd een grote rol gehad in de vorige boeken met haar illegale computer kennis heeft ze Mikael veel bij kunnen staan, samen hebben ze veel meegemaakt maar soms brengt ze Mikael tot wanhoop als hij weer eens niet weet waar ze uithangt.
Ondanks de titel van het boek  ( zij die moet sterven)   staat ze iets meer op de achtergrond het onderzoek naar de dood van de zwerver staat centraal met de nodige terugblikken naar 2008 waarin het allemaal is gebeurd.

Goed uitgewerkt en zeer informatief verhaal wat betreft de wandelgangen van de zwerver die ooit heel veel aanzien had maar uiteindelijk op een trieste manier aan zijn einde kwam.
Wat Mikael en Lisbeth betreft zo naar het einde toe….pfffff…spannend!!

Is hiermee een einde gekomen aan het Millennium tijdperk? Ik hoop op nog een deel!

Leestip!

 

Advertenties

Kom je spelen? M.J.Arlige

Uitgever ned.vert. : Meulenhoff Boekerij bv
Verschenen: 2019
Genre: thriller
Pagina’s: 509

Inhoud
Chicago wordt opgeschrikt door de moord op twee jonge twintigers, beiden zijn gruwelijk verminkt. Er wordt al snel gedacht aan een seriemoordenaar. De politie heeft grote moeite om erachter te komen wie de dader is. Hij is berekenend en gaat erg zorgvuldig te werk. Het enige verband tussen de twee moorden is een jonge vrouw, Cassie. Zij beweert dat ze voorafgaand aan de moorden al wist wanneer deze zouden plaatsvinden.

Vanaf het moment dat Adam Brandt Cassie op het politie-bureau ontmoet, is hij door haar gefascineerd. Alles wat zij hem vertelt, maakt dat hij twijfelt aan zijn deskundigheid. Dan loopt Cassie naar buiten, knoopt een sjaal voor haar ogen en steekt blind de straat over, dwars door het verkeer. Als hij haar na afloop vraagt waarom ze niet bang was te verongelukken, antwoordt ze: “Omdat jij mij zal doden.’

Nieuwe boeken, je kan er in verdrinken zóveel verschijnen er jaarlijks, je kan niet alles lezen wat je zou willen maar wel kan je voor boeken kiezen die je heel graag wil lezen. Ondanks dat ik inmiddels niet uitsluitend thrillers lees maar voor afwisseling heb gekozen tussen andere genres  hoort dit boek er zeker wel bij.
M.J. Arlidge heeft de gehele Helen Grace serie op zijn naam staan, thrillers die ik allemaal heb gelezen, niet allemaal even goed maar desalniettemin de moeite waard.
‘Kom je spelen? ‘ is  de eerste stand alone van de schrijver ( voorzover ik weet) het was even wennen, ik miste de stoere acties van  Helen Grace gedurende dit boek.
Mijn mening over het verhaal is kort. Het boek viel me tegen niet alleen omdat Helen niet mee deed maar het verhaal ansich
hield me niet volledig in de ban. Jaren geleden las ik de meest gruwelijke thrillers, je kan het zo gek niet bedenken wat daarin allemaal gebeurde maar ik smulde er van. Nu vind ik het onbegrijpelijk dat ik er zo van heb kunnen genieten uitgaande van alle verschrikkelijke en gruwelijke misdaden die er in het verleden en nu in het heden wereldwijd  hebben gespeeld en spelen, tel daar bij op dat ik overgevoelig ben (hsp) onbegrijpelijk toch!  Ik lees graag psychologische thrillers waarin de lezer zelf mee kan denken, een psychologisch spelletje waarin weinig tot geen geweld wordt gepleegd maar uiteraard zijn er wel een of meerdere moorden  want het is een thriller alleen de toon is anders. Denk aan de boeken van Fitzek, om maar iets te noemen met name zijn debuut thriller De therapie, man wat heb ik genoten van dat boek!
De Helen Grace serie was van tijd tot tijd ook gruwelijk maar de verhalen ansich zijn in een aantal boeken boeiend, de uitgevoerde gruwelijkheden las ik dan maar snel overheen.
Kom je spelen vond ik niet zo’n goed boek.  Het meisje Cassie die al van kinds af aan bij oogcontact iemands sterfdag kan voorspellen en dan volkomen over de rooie gaat op het moment dat ze dit ‘ziet’. Ze komt  terecht  bij de psycholoog Adam Brandt, hij probeert door te dringen maar dat gaat niet helemaal naar wens,  Adam wordt er hopeloos bij betrokken en wenste haar nooit ontmoet te hebben en Cassie wordt er sterk van verdacht alle moorden gepleegd te hebben.
Ik heb dit boek gelezen maar het is niet een verhaal dat me lang bij zal blijven.

De Nachtroos Lucinda Riley

Ned. Vertaling: 2018
Uitgeverij:  Xander Uitgevers Amsterdam
Genre: roman
Pagina’s: 575

Inhoud
Jaipur, India, 1911. Vlak voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog reist de elfjarige Anahita met de familie van een rijke vriendin mee naar Engeland. Daar ontmoet ze de jonge Donald Astbury, erfgenaam van het prachtige, afgelegen landgoed Astbury, en zijn sluwe moeder. De reis naar Engeland verloopt door deze ontmoeting heel anders dan Anahita ooit had kunnen denken…

Een eeuw later komt actrice Rebecca Bradley voor een nieuwe film naar het inmiddels vervallen landgoed. Ze hoopt daar te kunnen ontsnappen aan de paparazzi en roddels die haar in Amerika achtervolgen. Tijdens het filmen ontmoet ze de Indiase Ari Malik, die naar Astbury is gekomen op zoek naar zijn familiegeschiedenis. Samen ontrafelen ze de duistere geheimen rond Astbury Hall en komen steeds dichter bij de waarheid die decennialang verborgen bleef.

 

Eindelijk heb ik een boek gelezen van de bestseller schrijfster Lucinda Riley en dat was er niet eentje uit de veelgelezen en besproken serie De zeven zusters maar een standalone uit 2013 waarvan de ned.vertaling in 2018 verscheen.
Vele boeken heeft ze op haar naam staan en ik had er nog niet één van haar gelezen. Deels omdat mijn voorkeur een aantal jaren uitging naar voornamelijk thrillers en deels omdat er buiten de thrillers om andere romans op mij NTL stonden.
Waarom nu De Nachtroos? Puur toeval, eerlijk waar. Ik kwam het boek toevallig tegen in de bibliotheek toen ik daar wat aan het rondneuzen was. Ik pakte het uit de boeken stellage…de cover trok mijn aandacht.  Een mooi park, groot wit landhuis en een groot meer nodigde uit tot het lezen van de achterkant. Hier bovenaan lees je wat ik las. Het boek ging mee! En wat ben ik blij dat mijn oog erop viel, het is een tijd geleden dat ik zó heb genoten van een zo’n schitterend verhaal.
De schrijfster heeft er vanaf nu een lezer bij!

Ik begin te lezen…
Het is het jaar 2000 in het heden. Anahitha is honderd jaar geworden. Ter ere van haar verjaardag is er een feestelijke familie bijeenkomst gepland. Rustig bereidt ze zich voor op wat komen gaat, haar gedachten laat ze de vrije loop. Ze denkt terug aan de tijd toen ze als jong meisje in India woonde. Haar indrukwekkende gekoesterde levensverhaal heeft ze nooit met iemand gedeeld, zelfs niet met haar dochter. Ze draagt het verhaal met zich mee, het is geweest voor de geboorte van haar dochter. Zo’n vijftig jaar geleden is ze begonnen haar geschiedenis te documenteren, nu, op haar honderdste verjaardag neemt ze het besluit om er iets mee te doen.
Haar gedachten zijn bij haar oudste achterkleinzoon Ari….hij wordt de uitverkorene.  Hij krijgt het verzoek de documenten te lezen in de hoop dat hij er iets mee zal doen. Ari moet op onderzoek naar gegevens van haar eerstgeboren zoon waarvan men altijd heeft gezegd dat de jongen als kind is overleden. Anahita heeft het nooit willen aanvaarden of geloven, ze gaat af op haar zesde zintuig en weet dat haar oudste zoon op dat moment nog altijd leeft.
De familie is wél op de hoogte dat Anahita ooit heel lang geleden een kind heeft gehad maar allen zijn er van overtuigd dat het kind daadwerkelijk op heel jonge leeftijd is gestorven, getuige een overlijdensakte.
Uit respect voor de oude dame neemt Ari de documenten mee, thuis worden de papieren in een la gelegd om er vervolgens nooit meer naar om te kijken.

2011
Inmiddels zijn er tien jaren voorbij gegaan.  De oude dame is gestorven. Uit tijdgebrek is Arik niet op haar begrafenis geweest. Druk druk druk…

De drukbezette zakenman Ari krijgt te maken met een gebroken relatie waardoor er  bij hem een knop wordt omgezet. Hij overdenkt alle verloren jaren waarin hij alleen maar heeft gewerkt zonder aan zijn familie te denken.
Het besef van zijn tekortkomingen ten opzichte van de mensen die van hem houden en van wie hij houdt komt als een klap binnen.
Zijn gemoedstoestand van dat moment doet hem besluiten  de documenten van zijn overgrootmoeder te lezen en af te reizen naar Engeland om onderzoek te doen naar de verloren en zeer geliefde zoon van zijn overgrootmoeder.
Hij beland uiteindelijk op het prachtige landgoed Astbury Hall waar ooit alles is begonnen toen Anahita, zijn overgrootmoeder nog een klein meisje was.

Er zijn twee verhaallijnen. Het meest omvattend is die van Anahita. De lezer volgt haar vanaf haar jonge jaren in India waar ze samen met haar ouders woonde. Haar ouders zijn van verschillende afkomst. Moeder stamt af van aristocratische familie waartoe haar vader niet behoorde. Het huwelijk tussen haar ouders werd om die reden afgekeurd maar ze hielden van elkaar en hebben doorgezet, ze nam afstand van haar familie en leidde een gelukkig leven samen met man en kind. Anathia heeft veel geleerd van haar wetenschappelijke vader en was erg aangedaan door zijn plotseling dood. Ze bleef alleen achter met haar moeder die haar wegwijs maakte in de geneeskunde van de kruiden.
Ook na de dood van haar geliefde moeder wist ze zich goed staande te houden. Ze behaalde haar verpleegster diploma en gebruikte haar plantenkunde voor zieke mensen die haar hulp vroegen. Anathia deed dit allemaal kosteloos.
Er is veel gebeurd in haar lange bewogen leven, haar prachtige verhaallijn verteld het allemaal.

De heden verhaallijn gaat over de beroemde actrice Rebecca Bradley die aan het filmen is op Astbury en door de landheer uitgenodigd wordt om op het landgoed te verblijven voor de periode dat de film wordt opgenomen. Zowel de merkwaardige, ingetogen, Lord Astbury alswel de zeer vriendelijke huishoudster zorgen goed voor haar maar Rebecca kan het gevoel niet van zich afzetten dat er iets vreemds hangt aan de Lord en ook de bijna overdreven goedbedoelde zorgen van de huishoudster voor de Lord maar ook voor haar zelf geeft haar een onbehaaglijk gevoel.
En dan treft ze Ari Marik op het landgoed, hij verteld haar over zijn familie geschiedenis onderzoek.
Rebecca en Ari mogen elkaar, samen duiken ze in de geschiedenis van Anathia, en dat is veel, héél veel.

Tegen het einde van het boek kom ik er achter wat Lord Astbury zo merkwaardig maakt.

Prachtig boek, mooi geschreven,  Indiase oude cultuur, goed afgerond verhaal!
Met recht een aanrader en leestip!!

 

Hex Thomas Olde Heuvelt

Uitgever: Luithingh- Sijthoff B.V.
Verschenen: 2016
Pagina’s: 352
Genre: Horror/Fantasy

Thomas Olde Heuvelt (1983) won in 2015 als eerste Nederlandse auteur een Hugo Award met zijn verhaal The Day the World Turned Upside Down. In 2016 brak hij internationaal door met zijn thriller HEX waarvan de vertaalrechten verkocht zijn aan tientallen landen waaronder de Verenigde Staten, China en Duitsland. Een bestseller die naar het schijnt nu ook verfilmd gaat worden in Amerika.
Vanwege de uitgave in Amerika heeft de laatste druk (2016) een ander (nieuw) einde dan de eerste versie uit 2013.

Inhoud

Beek lijkt een doorsnee dorpje in Gelderland aan de voet van de Duivelsberg, maar niets is minder waar. De inwoners van Beek leven al honderden jaren met de vloek van de heks Katharina. Gebonden in kettingen en met haar ogen en mond dichtgenaaid loopt zij al sinds de 17e eeuw door het dorp. Of staat ze gezellig een avond bij je naast de bank. Of je bed… Ogenschijnlijk is ze ongevaarlijk, maar wie de heks tart staat een hels lot te wachten.

Door een vloek van 350 jaar geleden zijn de inwoners aan het dorp gebonden. Wie in Beek is geboren, blijft in Beek. Kom je er later wonen? Pech gehad! Ook dan kan je niet langer dan een paar dagen wegblijven. Het dorp doet er alles aan om de Wylerheks voor de buitenwereld verborgen te houden. Een plaatselijke organisatie werkt samen met een speciale afdeling van de AIVD. Zo er is een app, overal camera-bewaking en er geldt een noodverordening. Maar een groepje jongeren is het zat. Zij willen meer weten over de bovennatuurlijke kracht die hen gevangen houdt. Hoe erg kan het zijn? Er is tenslotte al zo lang niks meer gebeurd.

Er is een periode in mijn leven geweest dat ik smulde van een gruwelijke enge horror film/verhaal, ik heb vele films gezien en een aantal boeken gelezen meestal boeken of verfilmingen van de King of Horror Stephen King. In 2010 verscheen er een komisch griezelverhaal van de tweede zoon van King, Joe Hill, ook dat boek heb ik gelezen en ervan genoten, de titel van dat boek is Hoorns.  Daarna is er voor mij een lange periode Horror stilte geweest, ik had er even genoeg van.
Totdat ik las over het griezelboek Hex geschreven door de jonge auteur Thomas Olde Heuvelt.
De vele reacties die ik tegenkwam waren bijna allemaal zÓ goed ( maar ook huiverend, griezelend, tot nachtmerries toe) dat ik niet achter wilde blijven om het te gaan lezen. Zo gezegd, zo gedaan.

De titel HEX is natuurlijk een verbastering van het gewone woord heks. HEX staat voor de app die alleen beschikbaar is voor de bewoners van Beek. Via de app worden de mensen op de hoogte gebracht over de wandelgangen van de heks Katharina, al 350 jaar lang wandelt ze op onvoorspelbare momenten door Beek of verschijnt zomaar ergens in een woning waar ze stilletjes blijft staan. De inwoners zijn er aan gewend en laten haar rustig staan want aanraken mag niet en tegen haar spreken al helemaal niet.

Het verhaal speelt zich af in de moderne tijd, het is 2012. De taal zoals jongeren onder elkaar communiceren is vertrouwd aan de huidige tijd en er wordt gebruik gemaakt van de sociale media platforms. Aan het begin van het boek kon ik me bijna niet voorstellen dat dit boek zo huiveringwekkend zou worden, niets wees er op. Er werd op een grappige manier gesprokken over de Wylerheks die gekscherend ‘oma’wordt genoemd, de toon is humoristisch en vredig. Maar schijn bedriegt….

Een groep jongeren heeft schoon genoeg van de heks, ze tarten haar en maken een paar opnames met hun mobiel wetend dat dit ten strengste verboden is, ook weten ze dat als dit bij de Raad van Beek bekend wordt er harde sancties op zullen volgen.  Vanaf het moment dat ze begonnen zijn met hun provocerende gedrag ten opzichte van de Wylerheks gebeuren er afschuwelijke bizarre dingen in het doorgaans vreedzame Beek. Men krijgt te maken met natuurrampen en gruwelijke sterfgevallen. De inwoners zijn doodsbang, er ontstaat grote paniek en niemand vertrouwd nog iemand.

Meer ga ik hier niet over schrijven. In het lange nawoord schrijft de auteur dat hij het einde van de laatste druk heeft herschreven, subtieler maar het zou eindigen met een klapper in de laatste regels. Ik begrijp nu ik het boek heb gelezen heel goed wat hij daarmee bedoeld. Het is werkelijk Subliem!
Stephen King heeft zelfs via twitter aan zijn twee miljoen volgers laten weten razend enthousiast te zijn over de vernieuwde versie van HEX schrijft de auteur ook in zijn nawoord.

Mijn mening?
Ha! Geweldig gegriezeld maar écht vooral toen ik het boek pas had uitgelezen (op bed voor ik ging slapen) de slaap niet direct kon vatten en plotseling rechtop in mij bed zat omdat er iets door mijn haar heen woelde. Geloof me, het was er echt! Lichten aan, rond kijken, met mijn handen door mijn haren gewoeld maar er was niks. Mijn man wist met zekerheid te zeggen dat ik geen horrorboeken meer moest lezen.
Maar….toen ik ’s ochtends wakker werd ( na een onrustige nacht) en het slaapkamerraam aan de voorkant wilde openen vloog er direct een vlinder naar buiten….Gelukkig geen heks die met haar klauwen door mijn haar had gewoeld maar een sneue paniekerige vlinder die haar vrijheid tegemoet is gevlogen. Thankgod!

Dit is het eerste boek die ik van deze auteur heb gelezen, ik ga zeker op zoek naar de anderen!

Lezen dit boek…behalve als je erg teergevoelig en angstig bent…maar dan lees je het sowieso al niet.
Vette aanrader!

 

Nacht in Parijs Michael Berg

Uitgever: The house of books
Verschenen: 2012
Genre: thriller
Pagina’s: 368.
Uit de Chantal Zwart reeks.

Inhoud

Chantal Zwart geniet in Parijs van de vrijheid die het leven als freelance journaliste haar biedt. Op een nacht krijgt ze een telefoontje van Naomi. Ze is in Parijs meegegaan met een aantrekkelijke Fransman, die dezelfde avond nog aan een hartaanval is bezweken. In paniek heeft ze het op een lopen gezet.

Wanneer Chantal erachter komt dat de man een bekende politicus is, gaan alle alarmbellen rinkelen. Dit is groot nieuws en zij krijgt de primeur op een presenteerblaadje. Ze vindt het huis waar Naomi die fatale nacht heeft doorgebracht, maar het lijk is verdwenen. In haar zoektocht naar de waarheid raakt Chantal verstrikt in een web van intriges, leugens en harde criminaliteit?

Eerder las ik al eens een boek van deze schrijver, het heeft de titel ‘Een echte vrouw’, het 3e  boek in de Chantal Zwart reeks ( wat ik toen niet wist) maar als standalone te lezen.  ik was er zeer over te spreken!

extra informatie: Twee zomers (1) en Blind vertrouwen (2) in deze reeks.

Nacht in Parijs is het 4e boek met Chantal Zwart. Zonder het te weten raakt de journaliste verzeild in een politiek en gevaarlijk complot waarin ze ernstig gevaar dreigt te lopen en zelfs bloot gesteld wordt aan een aanslag op haar leven.
De plot heeft een paar verhaallijnen die allemaal te maken hebben met  invloedrijke politicus Guy Lavillier die een slecht imago heeft mede door zijn seksuele intimidatie en buitenechtelijke escapades met jonge vrouwen.
Michael Berg heeft een mooie schrijfstijl. Alle ingrediënten die een boek leuk maken zitten in dit verhaal, ik heb het dan ook met plezier gelezen! De andere twee volgen binnenkort.
Aanrader!
e-book Uit de bibliotheek app.

Stromboli Saskia Noort

• 1e druk, 2018
• 250 pagina’s
• Uitgeverij: Lebowski
  Psychologische roman

Inhoud

Honderdduizenden lezers genieten wekelijks van de column van het schrijversechtpaar Sara Zomer en Karel van Bohemen, waarin ze ogenschijnlijk openhartig verslag doen van hun gezinsleven. Maar achter de façade van hun bohemienbestaan ettert al jaren een dagelijks leven vol afgunst, wrok en zelfs geweld. Na weer een nachtelijke uitbarsting is het genoeg: Sara besluit Karel te verlaten.

Al snel komt Sara alleen te staan – niemand wil nog iets met haar te maken hebben. Om haar leven weer op de rails te krijgen boekt ze een retraite op het idyllische Italiaanse vulkaaneiland Stromboli. Onder leiding van een wereldvermaarde goeroe geeft ze zich met een bont gezelschap lotgenoten over aan rollenspellen en oefeningen die steeds een stap verder gaan.

Wat een nieuwe start had moeten worden, mondt uit in een afdaling naar regionen van haar verleden die ze het liefst verborgen had gehouden.

In 2018 verscheen het boek Stromboli van de schrijfster Saskia Noort, voor de verandering dit keer geen thriller maar een psychologische roman.
Het verhaal vertoont gelijkenissen met bepaalde situaties uit haar eigen leven maar is verder fictie, zoals ze zelf zegt in dit interview 
Het boek begint met de verkrachting van de hoofdpersonage Sara Zomer die toen veertien jaar was, een terugblik dus.
In het heden heeft de verkrachting Sara gevormd tot de vrouw die ze nu is geworden, het is de rode draad van het verhaal.
Ik denk dat veel lezers wel weten dat Saskia Noort in het echt dezelfde traumatische ervaring heeft gehad maar waarover ze nooit heeft gesproken, pas toen de #metoo kwestie een trending onderwerp werd nam ze het besluit om zich niet langer stil te houden.
Het behoeft geen verdere uitleg dat het thema van dit boek is om niet langer te zwijgen over ongewenste intimiteit.
De retraite op het eiland Stromboli (boektitel) waar Saskia Zomer na de scheiding van haar man naar toe ie gereisd heeft Saskia ook zelf gedaan. ( zie interview)

Achterin het boek schrijft Saskia het volgende:
Quote: Als vrouwen seksueel misbruik blijven verzwijgen, zal er nooit een einde komen aan het misbruik van vrouwen door mannen.

Ik kan het hier alleen maar mee eens zijn al vind ik het verhaal an sich niet zo bijster goed maar  toch ook weer niet zo slecht dat ik mij er bij heb bij verveeld. Ik heb dit boek gelezen in de bibliotheek app als e-book.

 

 

Stoel 7A Sebastian Fitzek

Verschenen: 2019
Genre: psychologische thriller
Uitgever: House of Books
Pagina’s: 380

Inhoud
Mats Krüger, een ervaren en succesvolle psychiater, moet zijn vliegangst overwinnen als zijn hoogzwangere dochter Nele voor het eerst in jaren weer contact met hem opneemt. Na een cursus tegen vliegangst gaat Mats aan boord van de langeafstandsvlucht Buenos Aires – Berlijn. Al zijn angsten lijken voor niets tot een vreemdeling hem vertelt dat een van Mats’ ex-patiënten zich ook aan boord bevindt. Iemand die hij ooit heeft bevrijd van moordlustige, gewelddadige fantasieën. En nu moet Mats zien te voorkomen dat hij de 600 passagiers en zichzelf niet mee de dood in jaagt…

Met Stoel 7A is dit alweer het 14e Fitzek boek die is vertaald in het Nederlands. In Duitsland waar hij woont zijn er al meer verschenen.  Natuurlijk is dat fijn nieuws voor alle Fitzek lezers want ook al zijn ze niet allemaal even goed of spannend (dat kan ook niet) ik lees zijn boeken met heel veel plezier. Met dit laatst verschenen boek heb ik ze allemaal gelezen ( niet alles gerecenseerd)  dus ik kan er over meepraten.

Ik heb het al vaker geschreven maar doe het ook nu nog maar even weer, zijn debuut thriller met de titel De theraphie vond ik ronduit gezegd meesterlijk, dat boek zit geweldig goed in elkaar en ik weet zeker dat ik dat boek nog eens weer ga lezen.
Stoel 7A heb ik met gemengde gevoelens gelezen. Dit boek heeft het op de één of andere manier niet helemaal.  Ja, het is vergezocht en sommigen noemen het zelfs ongeloofwaardig, over de top of hij wordt op de man afgekraakt in de zin van dat hij niet zou kunnen schrijven. Die mening deel ik totaal niet, ik zou sowieso nooit een auteur afbranden op het boek of om wie hij/zij is  niet mijn stijl en het zegt mijns inziens meer over degene die zo ver wil gaan dan over de auteur, die doet zijn best.
Laten we eerlijk zijn, de meeste fictie boeken en dan vooral thrillers en horror zijn in de kern geen reële weergave van de werkelijkheid maar het is juist dat wat het zo leuk en spannend maakt om er over te lezen. Er gebeuren dingen waarvan je weet dat dit echt niet kan in het echte leven maar we lezen toch ook boeken om even aan de werkelijkheid te ontglippen? Totale absurditeit is leuk om te lezen!
Waarom ik minder plezier heb beleefd aan Stoel 7A is omdat het allemaal te lang duurde, ook voelde ik geen verbondenheid met een bepaalde personage, ja, natuurlijk gruwelde ik van hetgeen Mats zijn dochter Nele moest doormaken maar dat is iets anders dan verbondenheid of sympathie voelen voor een personage.

Enfin, ik heb niet een moment de neiging gevoeld om het boek aan de kant te leggen het heeft ook genoeg elementen in zich wat het boek wel spannend maakt en de lezer heeft echt geen idee welke kant het op zal gaan.
Kort gezegd, niet zijn beste boek maar toch goed voor 3 sterren omdat ik er al met al wel met plezier  in heb gelezen!
Leestip? Tuurlijk, elke Fitzek is een leestip!

De tweeling van Summerbourne Emma Rous

Uitgever: Luitingh-Sijthof b.v.
Pagina’s ebook: 287
Genre: familieroman
Ned.vertaling: 2019

De tweeling van Summerbourne van Emma Rous is een prachtige roman vol onverwachte plotwendingen over een familie met geheimen. Perfect voor lezers van Santa Montefiore en Kate Morton.

Het is een maand geleden dat ik het vorige boek heb uitgelezen, het lezen staat even op een iets lager pitje, andere activiteiten vergen tijd maar het zijn wél leuke buitenactiviteiten en dat treft met het prachtige zomerweer van de laatste tijd, heerlijk genieten!
Gisteren las ik deze mooie debuut familieroman uit. De tweeling van Summerbourne en wat heb ik ervan genoten! Van begin tot eind bleef het verhaal boeien, het heeft vele wendingen en verrassingen in petto, serieus, dit boek verveelt geen moment!

Een familie die bol staat van de geheimen waarvan steeds kleine tipjes van de sluier worden opgelicht vanaf het moment dat de vader van het gezin plotseling komt te overlijden door een noodlottige val.
De moeder van het gezin heeft zich zelf jaren geleden van het leven beroofd op de dag dat haar tweeling is geboren. De pasgeboren tweeling en hun broertje (toen 4 jaar) groeiden op zonder moeder. Ze werden groot gebracht onder het toeziend oog van Nanny’s en hun vader en oma.
Na het overlijden van hun geliefde vader duikt er een foto op die veel vragen oproept bij de inmiddels volwassen dochter Seraphine. De moeder poseert op de dag van hun geboorte met maar één baby op schoot. Dezelfde dag deed de moeder haar noodlottige sprong van de klif.
Seraphine probeert haar broers te betrekken bij haar gedachten over deze voor haar vreemde foto maar Edwin en Danny zijn er minder mee bezig dan zij dus gaat ze zelf op onderzoek uit, vastbesloten om er achter te komen hoe de familie vork nu precies in de steel zit. Er is één iemand die de waarheid kent….zal Seraphine achter de waarheid komen?
Hier laat ik het bij, teveel weggeven zou jammer zijn!
Een hele mooie familieroman vol geheimen, een regelrechte aanrader als je graag boeken leest uit dit genre!

In naam van de Vader Linda Jansma

Verschenen: 2018
Uitgever: De Crime Compagnie
Genre: thriller
Pagina’s: 472

 

 

 

 

Inhoud
Een jaar nadat Francis van Foreest het prestigieuze Larense advocatenkantoor van zijn vader heeft overgenomen, begaat hij een grote fout die hij voor iedereen verborgen weet te houden. Vanaf dat moment leeft hij met de voortdurende angst dat zijn misstap ontdekt zal worden.
Maar hij is niet de enige in de familie Foreest die iets verzwijgt. Zijn vrouw Renée zet het behoud van haar gezin op het spel als ze verliefd wordt op haar zwager. En terwijl ze heen en weer geslingerd wordt tussen gevoel en verstand, raakt zoon Ties betrokken bij een grote drugsdeal. Hij dreigt steeds verder af te zakken in de onderwereld, totdat hij Judith ontmoet, een dure prostituee die in een exclusieve seksclub werkt.

Voordat dit boek in boekwerk verscheen (juli 2018) was het exclusief in vier delen te lezen speciaal voor Kobo lezers. Elke maand verscheen er een deel. Ik heb geen Kobo en dat heeft voordelen want nu heb ik de vier delen in boekvorm achter elkaar door kunnen lezen. Tja, wat vond ik er van…heel eerlijk gezegd ben ik er niet van ondersteboven. Ik mistte de  spanning maar ook had er meer diepgang in mogen zitten. Op zich is het wel een onderhoudend verhaal maar te oppervlakkig. Naar het einde toe wordt duidelijk gemaakt hoe de vork in de steel zit, wie de moordenaar is en welke connectie de personages met elkaar hebben maar wat betreft de allerlaatste bladzijde…ach, hoe zal ik dit nou op een aardige manier zeggen…het ging te snel, er werd nog weinig toegevoegd aan de ontknoping, het was alsof Linda er vanaf wilde. Kortom gezegd: afgeraffeld einde.

Het verhaal is in z’n geheel wat vergezocht. Aan alles is te merken dat het te snel is geschreven, was er meer tijd voor uitgetrokken dan was de plot kwalitatief gezien beter uit de pen  gekomen. Maar eerlijk is eerlijk,  ik geef het je te doen om in vier maanden tijd een volledig verhaal te schrijven. De schrijfster zal dit wellicht als een uitdaging hebben gezien en daar heb ik alle respect voor maar het is niet ten goede gekomen aan de plot. Vond ik er niks aan? Jawel hoor, ondanks alles heb ik het toch ook wel met plezier gelezen maar de geloofwaardigheid was gering, het einde ronduit gezegd…ach, laat maar.

Inmiddels is deel 3 met de titel Bloedband uit de serie Cirkel van het kwaad ook verschenen en die ga ik zeker weten op korte termijn lezen!

Lees hier het interview bij bol.com betreffende dit boek.

 

De experimenten Marion Pauw

Verschenen: 2019
Uitgever: Lebowski Amsterdam
Genre: WO II Roman
Pagina’s: 253

Extra Informatie:
Marion Pauw (1973) debuteerde in 2005 met Villa Serena en brak in 2008 definitief door met Daglicht, waarmee ze de Gouden Strop won. Deze thriller boekte groot internationaal succes en is verfilmd met Angela Schijf, Monique van de Ven en Fedja van Huêt in de hoofdrollen. Na Daglicht volgden de succesvolle titels Zondaarskind ,Jetset, De wilden, Hemelen en We moeten je iets vertellen. Als auteur van de Maand van het Spannende Boek 2015 schreef Marion Pauw het geschenkboekje Grijs gebied.

Toen Marion Pauw in 2015 bekend maakte te willen stoppen met het schrijven van boeken vond ik dat erg jammer. Ik heb erg genoten van een aantal boeken waaronder ook het prachtige verhaal van de oude Truida in Zondaarskind en Daglicht waarvan ik ook de verfilming heb gezien. Ik hoopte dat het een bevlieging zou zijn…
Tot mijn vreugde kwam ze in januari van dit jaar inderdaad terug met een nieuw boek, nee, nu geen thriller want daar was ze zoals ze zelf zei ‘wel klaar mee’. Het is een op waarheid gebaseerd Auschwitz verhaal geworden met alle gruwelen van dien, wat dat betreft doet het verhaal niet onder voor een thriller.
In verschillende interviews maar ook achterin het boek las ik hoe dit verhaal tot stand is gekomen.

(achterin het boek)
Juli 2017 dronk ik koffie met de Nederlandse-Amerikaanse filmproducent Sofia Sondervan.
‘Heb je weleens een waargebeurd verhaal gebruikt?’vroeg ze.
‘Nee’, zei ik. 
Waarop ze me de geschiedenis van haar stiefoma vertelde.
Mijn eerste reactie was een fysieke. Mijn mond werd droog. Mijn benen begonnen trillen. Ik ging naar de wc om een tijdje te hyperventileren. Terug aan tafel, waar Sofia een beetje verbaasd zat te wachten, zei ik:’Ik doe het.’

In januari van dit jaar was Marion te gast bij Twan Huys in het programma RTL Late Night( het programma bestaat niet meer maar het filmpje is nog te terug te zien)  waarin ze vertelde hoe dit boek tot stand is gekomen.

Inhoud
Vijftig jaar lang hebben ze elkaar niet gezien of gesproken. Maar nu is Alma ziek en dit weekend is er niemand anders om voor haar te zorgen dan haar stiefdochter Charlie. Zodra ze terug is in het huis van haar jeugd weet Charlie weer waarom ze het al die jaren geleden voorgoed heeft verlaten. Maar dan begint Alma te vertellen: over hoeveel mensen er in een kolenwagon passen; de eeuwige honger; over de experimenten in Blok 10 van Auschwitz. Kan een gruwelijke getuigenis een levenslange verwijdering overbruggen?
Het verhaal van Alma in Blok 10 is een compilatie van verschillende verhalen van vrouwen die er ook hebben gezeten.

Charlie haar jeugdjaren.
Alma en Charlie. Stiefmoeder en stiefdochter.
De echte moeder ( mijn oude moeder zoals Charlie haar zelf noemt in de zin van oude voordat de nieuwe ten tonele verscheen) overlijd als Charlie (Charléne) nog een jong meisje is.
Op zeker moment komt haar vader thuis met een prachtige vrouw aan zijn zijde, ze wordt aan Charlie voorgesteld als haar nieuwe moeder.
De vrouw ziet er uit als een gevierde filmster, alles aan haar, vanaf haar kruin tot aan haar voeten. klopt.
Charlie is sterk onder de indruk en al gauw in haar nopjes met haar nieuwe moeder. Ze boft maar, denkt ze.
Alma steekt haar liefde voor haar stiefdochtertje niet onder stoelen en banken, ze verwent haar door en door in allerlei opzichten maar blinkt  vooral uit door Charlie vol te stoppen met het meest heerlijke voedsel en dan vooral de toetjes die ze zelfs als eerste gerecht mag eten.
Nieuwe kleding uit de duurste bekende modezaken maken van het jonge meisje een prinsesje waarmee ze op school voortdurend wordt gepest, ze gaf dit aan bij Alma maar die wilde er niks van weten.
Al gauw ervaart Charlie de verstikkende liefde van haar stiefmoeder als benauwend, vooral de nachten wanneer Alma bij haar in bed kruipt en dicht tegen haar aan wil liggen…Charlie snapt er niks van en ze verlangt weer terug naar haar ‘oude moeder’.
Als Charlie ongeveer zestien jaar is verlaat ze het ouderlijk huis om er nooit meer naar terug te keren. Totdat…..

Vijftig jaar later keert ze met grote tegenzin terug om de nu zesennegentigjarige zieke Alma voor een paar dagen te verzorgen.
De wrok die Charlie voor Alma koestert is groot maar haar stiefmoeder laat de liefde die ze voor haar stiefdochter voelde en ogenschijnlijk nog steeds voelt duidelijk blijken. Na een dag komt ook Sofie, de dochter van Charlie langs om haar moeder bij te staan.
En dan begint Alma te vertellen. Wat ze als jong meisje heeft meegemaakt in Auschwitz. Ze verteld over de immense honger, diefstal door medegevangenen, dagenlang lopen in bittere koude,  verlies, kou, geen schoenen, weinig tot geen kleding of warme dekens, wonden, luizen, ziekte en de vele gruwelijke experimentele operatieve  mishandelingen die de  jonge vrouwen moesten ondergaan uitgevoerd door de sadistische gynaecoloog( SS-arts)  in de beruchte Blok 10 waar de vrouwen dicht op elkaar gepakt voor lange tijd verbleven, als ze niet vergast werden.

Wat Charlie als jong meisje en later als volwassen vrouw nooit heeft begrepen waarom haar stiefmoeder haar op zo’n verstikkende manier heeft behandelt begint langzaam tot haar  door te dringen, ze begrijpt nu dat Alma  slachtoffer is van de verschrikkelijke omstandigheden tijdens haar verblijf in Blok 10 van Auschwitz ten tijde van WOII. Ze wou Charlie geven wat ze zelf ooit op een vreselijke manier heeft moeten ontberen. Beide vrouwen zijn op hun eigen manier slachtoffer geworden van de omstandigheden van destijds.

Het verhaal wordt afwisselend in heden en verleden verteld vanuit Alma en Charlie.

Marion heeft met toestemming van Sofia Sonderman ( stiefkleindochter Alma) haar eigen draai gegeven aan dit op waarheid berustte verhaal.
Ik kan dit boek van harte aanbevelen!