In Hechtenis Nicci French

Verschenen: maart 2020
Uitgever: Ambo/Anthos
Genre: psychologische thriller
Pagina’s: boek 438

In hechtenis is de spannende literaire thriller van het wereldberoemde schrijversduo Nicci French, bekend van onder andere de Frieda Klein-serie.

Na de Frieda Klein serie en het boek die daarna verscheen met de titel  Huis vol leugens verscheen in Maart van dit jaar de nieuwste van het echtpaar. Het boek was ook al te leen bij de bieb ( snel hoor!) en misschien leuk om te vermelden is dat sinds mijn lidmaatschap van jaaaaaaaaren, ik nu voor de 1e keer  het brandschone (lees nieuw exemplaar, nog niet eerder uitgeleend geweest) uit de reserverings– kast haalde.
Het zag er zó nieuw uit en zo rook het ook, ik kreeg er een blij gevoel van. Alsof ik het boek nieuw in de winkel had gekocht. Fijn om een boek zonder ezelshorens en vlekken in handen te houden. Want, laat ik hier eerlijk over zijn, ik zou niet zonder de bieb willen maar een boek met vlekken houd ik liever niet vast. Om deze reden lees ik liever vanaf mijn  e-reader maar zoals gezegd, af en toe lees ik een boek uit de bieb, het gaat dan om de recent verschenen boeken.
Nou, dit was in ieder geval mijn lucky day. 🙂
Ik heb de meeste boeken van N&F met plezier gelezen maar zoals dat soms gaat kun je ineens genoeg hebben van een auteur die al veel boeken op zijn naam heeft staan. In mijn geval was dat even zo. Totdat ze met de serie Frieda Klein begonnen. Die heb ik alle 7 met plezier gelezen, jammer dat de serie klaar was. 

In Hechtenis gaat het over een vrouw (Tabitha) van in de dertig die vast is komen te zitten in het huis van bewaring, verdacht van moord op haar buurman.
Het verhaal begint als Tabita haar eerste nacht doorbrengt in de cel die ze deelt met een andere gevangene. Ook een vrouw.
Tabitha heeft de naam merkwaardig te zijn zowel in haar gedrag als in haar manier van kleden, bijna op een mannelijke manier.
Ze kan zich totaal niets herinneren hetgeen haar ten laste is gelegd, mogelijk heeft dit te maken met de depressie waaraan ze lijdt maar desondanks kan ze niet geloven dat ze haar buurman inderdaad vermoord heeft ook al had ze daar misschien een reden voor.

In gesprekken met de haar toegewezen vrouwelijke advocaat krijgt ze sterk de indruk dat deze haar verhaal niet gelooft,  ze krijgt het advies om doodslag te bekennen maar dat weigert Tabitha. 

Tabitha wil het recht laten zegevieren. Ze neemt het besluit om haar eigen verdediging op zich te nemen. 
Een ontzettend dappere maar maar ook een riskante onderneming waarbij ze bijna geen beroep kan doen op de hulp van anderen.
Zo langzamerhand begint ze op dreef te komen en stort ze zich volledig op allerlei documenten en ander mogelijk bewijsmateriaal.
Zal het haar lukken?

Pff….zware klus kan ik jullie melden!
Dit boek lijkt in het niets op alle andere die ik van het schrijversduo heb gelezen.
Het is grotendeels theoretisch en wellicht voor sommigen zelfs een beetje saai hier en daar ( herhalingen, overdenkingen, zoeken in documenten). Een verhaal zonder zinderende actie’s, romantiek, feestjes, achtervolgingen, vriendenclub maar tjonge zó knap gedaan als je bedenkt dat de plot hoofdzakelijk gaat over een zoektocht naar de waarheid achter een moordzaak en dat dit gedaan wordt door een vrouw die geen sociaal leven heeft, vreemd gedrag vertoond en totaal geen jota verstand heeft van de advocatuur.

Ondanks de trage manier waarop dit boek is geschreven en het tergend langzaam op gang komen van de onderhuidse spanning waarin de lezer zich afvraagt of Tabitha nu wel of niet de moord heeft gepleegd is het een ijzersterk plot!
Pas op het eind komen we achter de waarheid.
Het duo heeft dit goed verborgen weten te houden!
Whodunnit?

Een goed in elkaar stekend psychologische thriller zonder geweld.
Leestip!
#whodunnit

Meisje zonder verleden Michael Robotham

Verschenen: 2019
Genre: psychologische thriller
Uitgever: Cargo
Pagina’s: 396

Extra informatie:
De Australische journalist Michael Robotham (1960) reisde jarenlang de wereld rond en maakte reportages voor diverse kranten en tijdschriften. Van zijn hand verschenen de zeer succesvolle thrillers De verdenking, Het verlies, Nachtboot, Gebroken, Vuurvast, Boetedoening, Zeg dat het je spijt, Door mijn ogen en De afrekening. Zijn werk is bekroond met de Ned Kelly Award.

Inhoud
Niemand weet waar ze vandaan komt, niemand weet wie ze is.
Er is maar één ding zeker, ze weet wanneer je liegt.

Er wordt een meisje gevonden in een huis waar zich een afschuwelijk drama heeft afgespeeld. Ze is uitgehongerd en vies, en wil niemand vertellen wie ze is, hoe oud ze is of waar ze vandaan komt. Misschien is ze twaalf, misschien vijftien. Niemand heeft haar als vermist opgegeven, en ook een dna-test geeft geen uitsluitsel over haar identiteit. Iemand geeft haar de naam Evie Cormac, en ze krijgt een plaatsje in een gesloten jeugdinstelling.

Zes jaar later claimt Evie dat ze achttien is en klaar om de wijde wereld in te trekken. Psycholoog Cyrus Haven moet bepalen of Evie zelfstandig genoeg is om de instelling te verlaten. Cyrus had zich op alles voorbereid, maar niet op deze fascinerende en gevaarlijke jonge vrouw, die de gave heeft te kunnen zien wie er liegt. En blijkbaar vertelt niemand in haar omgeving de waarheid.

In 2017 las ik het boek Verdenking van dezelfde schrijver. Dit is het eerste deel uit een serie rondom de aan Parkinson lijdende psychiater Joseph O’Loughlin.
Bovenaan deze blog onder het kopje extra informatie zie je de andere delen uit deze serie, negen in totaal.
Ik weet nog dat ik laaiend enthousiast was over dit boek en was vast besloten om de andere delen ook te gaan lezen.
Zoals het soms kan gaan is het daar bij gebleven, raar maar waar. Zoveel mooie boeken te lezen, te lange leeslijst en daarna toch in de vergetelheid geraakt alhoewel de naam Michael Robotham mij altijd bij is gebleven.

Tijdje terug las ik dat hij weer een nieuw boek had geschreven en ik besloot om dit boek niet op de wachtlijst te zetten. Nee. Bieb checken en waarachtig, hij stond in de catalogus. Ik blij!

Vanaf het begin tot het eind was het interessant en boeiend, verteld in een fijne schrijfstijl.  Voor de tweede keer heb ik zeer genoten van zijn werk!
In de samenvatting lees je waarover dit verhaal gaat. Dat wil ik iets nuanceren want het gaat niet alleen over het meisje Evie Cormac, wél is zij de rode lijn in dit eerste deel uit Robotham zijn nieuwe serie waarin de psycholoog Cyrus en Evie de hoofdpersonages zullen vertolken.

De zijlijn in dit boek betreft de moord op het jonge meisje Jodie. Het rechercheurs-team heeft zijn handen vol aan het oplossen van deze ingewikkelde zaak.
De hulp van Cyrus wordt hier bij ingeschakeld maar die heeft zijn handen ook al vol aan de beschadigde Evie.

Goed boek waarvan de lezer van het genre psychologische thrillers hun hart mee op kunnen halen!
Uiteraard blijft het verleden van Evie na deel 1 een vraag.
Hoop dat er nog veel delen zullen verschijnen!
Leestip!

 

 

Op de Vlucht Sharon Bolton

Verschenen: september 2019
Uitgever: Bruna
Genre: psychologische thriller
Pagina’s: 430

Inhoud

In de heuvels tussen Engeland en Schotland maken dertien passagiers bij zonsopgang een ballonvaart. Een prachtige ervaring, tot ze op de grond een brute moord zien gebeuren. In het komende uur zal iedereen in de ballon zijn omgekomen, op één vrouw na.

Alleen en bang, terwijl ze niemand nog vertrouwt, vlucht ze voor haar leven. Op weg naar de enige plek waar ze zich nog veilig voelt. Maar ze heeft het gezicht van de moordenaar gezien – en hij dat van haar. Hij zal niet rusten tot hij de laatste getuige van zijn misdaad heeft uitgeschakeld.

ik ben Bolton fan!
Onderaan dit verslagje zie je al haar verschenen boeken, ik las ze allemaal met plezier.
Vooral de boeken uit de Lacey Flint serie zijn erg goed, op een enkel boek na.
Op de vlucht is  een standalone. Goed boek, beeldende beschrijvingen korte hoofdstukken. Niet mega spannend maar wel een goed in elkaar zittend psychologisch misdaad verhaal met een grandioze plotwending die ik totaal niet had zien aankomen. Bizar gewoon. Knap gedaan!
Ik houd het kort dit keer..Op de Vlucht is een aanrader!
leestip dus 🙂

Eerder verschenen:
Bezwering (topboek)
Bloedschande
Kleine zwarte leugens
Offerande
Op de Vlucht

Uit de Lacey Flint serie
Zielsgeheim
Als het niet had gesneeuwd ( 81 pagina’s)
Nachtmerries
Blijf waar je bent
Kleine zwarte leugens
Het donkerste water.

De Patient Sebastian Fitzek

Yes! Er stonden maar liefst vier boeken voor me klaar bij de bieb. Direct nadat ik op de hoogte was gebracht dat het reserveren weer mocht heb ik de catalogus gecheckt of de boeken die bovenaan mijn prioriteitenlijst staan al in de kasten staan. En wat dacht je, de vier nieuwste boeken van auteurs waarvan ik nooit een boek over sla staan er allemaal in. Nog geen week na de reservering kon ik ze ook al afhalen. Dus voorlopig ben ik er even zoet mee 📖
De afgelopen weken las ik uitsluitend  e-books maar ik vond ze allemaal  te weinig boeiend om er een verslag van te schrijven, toch heb ik me er niet bij verveeld ondanks een iets mindere schrijfstijl of teveel overbodige stukken tekst in sommige e-books, het hield me van de straat zal ik maar zeggen.
Misschien vermeld ik ze nog wel een keer maar het kan wachten.
De boeken die ik nu thuis heb verheug ik me echt op!

De Patient Sebastian Fitzek
Op de Vlucht Sharon Bolton
Het meisje zonder verleden Michael Robotham
In hechtenis Nicci French

Ik heb er zin in!
Het eerste boek waarmee ik ben begonnen staat (uiteraard) bovenaan mijn lijstje. Ik ben een enorme fan van de Duitse  psychologische thrillerauteur Sebastian  Fitzek. Ik heb zijn boeken allemaal gelezen en ook al zitten er een paar tussen die een beetje  zijn tegengevallen toch zijn  ze  allemaal de moeite waard.

Verschenen: april 2020
Uitgever: House of Books
Pgina’s : 349
Genre: psychologische thriller
Vert. uit het Duits door Michel Bolwerk.

Inhoud
Hij heeft twee kindermoorden bekend, maar nu zwijgt Guido T. De politie is er zeker van: hij is ook de ontvoerder van de zesjarige Max, die spoorloos is verdwenen. De onderzoekers hebben echter enkel indirect bewijs. Zonder de verklaring van de gedetineerde loopt het onderzoek vast. Drie maanden na de verdwijning van Max plaatst het onderzoeksteam de wanhopige vader undercover als patiënt in het psychiatrisch gevangenisziekenhuis waar Guido T. zit. Zo kan hij toenadering zoeken tot de kindermoordenaar en hem een bekentenis afdwingen. Tenminste, als hij zelf zijn verstand niet verliest…

De patiënt is een top psychologische thriller, de specialiteit van Fitzek.
Boeiend tot het laatste toe, een verhaal die mij voortdurend in de greep hield vanwege de vele plotwendingen en uiteraard wordt de lezer ook in De Patiënt keer op keer  op het verkeerde been gezet, Fitzek heeft het met dit boek weer voor elkaar gekregen om in het hoofd van de lezers te gaan zitten.
Het is juist dat waarom ik zijn boeken graag lees. ( Fitzek is daar zó goed in)
Vragen zoals ‘wat is waar’ en ‘hoe zit het nu’ spelen een grote rol in het verhaal. Pas op het laatst krijgt de lezer hier duidelijkheid over en dat maakt dit boek spannend tot het einde toe, meesterlijk!
Alle twijfels die ik tijdens het lezen had opgebouwd wordt op het laatst goed uitgelegd, het verhaal klopt als een zwerende vinger.

Het liefst lees ik een spannende psychologische thriller die weinig tot geen gruwelijkheden bevat maar daar ontkom je niet altijd aan. De patient is er niet geheel vrij van maar het verhaal zit dusdanig zo top in elkaar dat ik het voor lief neem.

Wat heb ik genoten van de nieuwste Fitzek, de plot, schrijfstijl, goede portie spanning, boeiend en de kunst om de lezer tot op het laatst op het verkeerde been te zetten en als toetje de uitleg. WoW!

Nadat ik de laatste bladzijde had gelezen kwam dit nog…
een blanco bladzijde daarna dit stukje tekst:

Quote
En dan nu, in plaats van de gebruikelijke dankbetuiging, een korte thriller met als originele titel:
De dankbetuiging..

Dan volgt er een kort verhaal, leuk bedacht en het is even weer wat anders dan een ellenlange rij namen die de auteur allen persoonlijk bedankt.
Nu ook wel maar dan anders. 🙂

Geen twijfel. 5 sterren!

De zeven zussen Lucinda Riley

Verschenen: 2017
Xander Uitgevers
Genre: roman
Pagina’s: 623

Na de plotselinge dood van hun vader komen Maia en haar zussen bij elkaar in hun ouderlijk huis, een prachtig landhuis aan het Meer van Genève. De zussen werden als baby door Pa Salt geadopteerd en krijgen na zijn dood allemaal een brief met een mysterieuze verwijzing naar hun afkomst.

Hier is al zoveel over gezegd en geschreven, door de een de hemel in geprezen door de ander, de literaire wereld, verguisd.
Toegeven, dit boek is geen literair hoogstandje maar moet dat dan? Waarom niet gewoon lekker genieten van een goed verhaal met een mooie schrijfstijl vraag ik me dan af. Natuurlijk kan dat wel! Jezelf verliezen in een mooi boek is toch heerlijk, de totale ontspanning. Niet na hoeven denken over moeilijke zinnen of woorden, geen ingewikkeld plot maar wel een mooie schrijfstijl en goede sfeerbeschrijving. Soms is dat heerlijk!

De gehele serie bestaat uit 7 delen. In elk nieuw deel lezen we over de zoektocht naar het verleden door een van de zusters. Het rare is dat zuster 7 niet mee doet, gewoon omdat Pa Salt nooit een zevende meisje heeft geadopteerd. Ik denk dat je alle delen gelezen moet hebben om achter de reden hiervan te komen.
Deel 1 duikt in het verleden van de oudste zus Maia.
Haar zoektocht begint in Rio de Janeiro, het voert haar tachtig jaar terug.
Ik heb zo genoten van haar zoektocht en de verhaallijn die ze toebedeeld heeft gekregen. De liefde die haar heeft veranderd van een onzekere, treurige en introverte vrouw naar een vrouw die weet wat ze wil, ze gaat voor de liefde!

Dit boek bevat alle elementen die thuis horen in een roman. Liefde, verdriet, angst, verlies, verdriet, onzekerheid maar ook verdieping van de hoofd personage. Dit had wel iets meer mogen zijn maar wie weet wat de andere delen nog in petto hebben.
En we hebben een cliffhanger…

Het volgende stukje over dit boek las ik een tijd geleden in de Volkskrant, ik deel het hier graag omdat ik het  niet beter of anders kan verwoorden, hier is alles mee gezegd!
Quote Mirjam Schöttelndreier
Het is een wereldreis in je luie stoel, aan de hand van een stel vrouwen die al lezend tot leven komen, in jouw leven. In het ene boek zit je door zo’n zoektocht in het Lake District, in het andere in Rio de Janeiro.’

Ik ben begonnen met deel 1 De zeven zussen  waarop ik  echt wekenlang  heb  moeten wachten vanwege de grote belangstelling, er zijn nog zoveel wachtenden voor u (bieb reservering) Maar het wachten is beloond en de moeite waard geweest.
En weet je….wachten kost niks 🙂
Nu de biebs gesloten zijn zal het even duren voordat deel 2 tot mijn beschikking staat, dat wordt dus een e-book.

Ik kan dit boek iedere roman lezer aanbevelen!
leestip!

Van dezelfde auteur, ook een aanrader!
De Nachtroos Lucinda Riley

 

Het meisje op de weg Michael Berg

Verschenen: 2015
Uitgever: The House of Books
Genre: thriller
Pagina’s: 383

Psychologe Anne Givernaud (43)  is van goede komaf  maar ze heeft niet een warme familieband met ouders, zus en zwager.
De sfeer is er  niet beter op geworden sinds Anne haar luxe leven heeft opgegeven om te gaan samen wonen met de meer dan 10 jaar jongere bouwvakker Guido die ze heeft ontmoet bij de opening van de nieuwe groepspraktijk waar ze werkt en waar ze haar geld heeft in gestoken. Na een korte hartstochtelijke verhouding,  anderhalf jaar geleden, verliet ze haar man de psychiater Nicolas om te gaan samenwonen met Guido.
Ver van de bewoonde wereld in alle eenzaamheid  hebben ze een huis gekocht waar ze zich happy voelen. De behoefte aan andere mensen is er niet, ze hebben genoeg aan elkaar.
Het enige minpuntje is het gesloten karakter van haar lief. Anne weet weinig tot niks van het leven dat hij leidde voor hun ontmoeting.

Op een avond waarop Anne aan komt rijden bij hun huis ligt er een onbekend meisje op de weg. Ze leeft maar zegt niks. Even later komt ook Guido aan rijden. Ze nemen haar mee in hun huis en bieden haar een bed aan voor een nacht. Het meisje laat weinig los over het hoe ze daar midden op de weg terecht is gekomen. Haar toon ten opzichte van de bewoners is ronduit respectloos.
De volgende ochtend als Anne opstaat zijn Guido en het meisje verdwenen, de woonkamer is een ravage en er ligt een bebloed mes tussen alle rommel en documenten wat kennelijk uit de kasten en lades is gehaald.
Niet vlak daarna wordt er een moord gepleegd op een collega van Guido,  de verdenking ligt op hem. Hij wordt gezocht door de plaatselijke politie maar die moeten de zaak overdragen aan Interpol.
Anne is in alle staten en beseft opnieuw dat ze totaal niks van de man weet waarmee ze samenwoont.
Wie is Guido en tot welke dingen is hij in staat?
Het begin van de zoektocht staat aan!

Het verhaal wordt verteld vanuit Anne in het heden waarin zo nu en dan terug gelinkt wordt naar het verleden.
Prima verhaal, hier en daar spannende situaties maar ook redelijk wat overbodige tekst waar ik snel over heen lees om weer terug bij de kern te komen. Anne heeft weinig verdieping gekregen in het verhaal, de nadruk ligt vooral op haar zoektocht naar de verdwenen Guido en het meisje.
Ze komt over als een vrouw die weet wat ze wil. Ze geeft tenenkrommend grote bedragen geld uit tijdens haar zoektocht vanuit Frankrijk naar Nederland waar Guido vroeger heeft gewoond.
Op andere leesblogs las ik hier en daar dat het plot te ongeloofwaardig zou zijn, misschien is dat waar maar mijn mening hierover is dat dit kan in een fictief verhaal.
ik heb genoeg ongeloofwaardige fictieve boeken gelezen waar ik erg van heb genoten.
Gewoon omdat het kan.

Leestip!

Recent gelezen: Broertje van dezelfde auteur

 

Finse Dagen Herman Koch

Verschenen: januari 2020
Uitgever: Ambo/Anthos
Pagina’s: 307
Genre: autobiografie

In Finse dagen, zijn ‘belangrijkste boek tot nu toe”kijkt Herman Koch (65 ) terug op zijn tijd in Finland als 19-jarige. Kort na de dood van zijn moeder werkte hij als knecht op een boerderij. ‘Er is daar iets gebeurd wat mij inzicht heeft gegeven hoe het verder moest met mijn leven’.
(bron: interview 10 januari de Volkskrant)

Ik beken dat ik nog niet eerder  iets van hem heb gelezen dat wil zeggen niet langer dan een half uur heb ik de moeite genomen om iets ‘te vinden’ van de bestseller Zomerhuis met zwembad (2011). Na 30 minuten legde ik het terzijde, het boeide me niet. Ik weet nog dat ik het boek doorbladerde om te zien of ik het wellicht toch niet ergens de moeite waard zou vinden om er mee door te gaan, echter,  de verveling sloeg telkens opnieuw toe. Ik liet het erbij. Kan gebeuren. Wie weet, ga ik nog eens een hernieuwde poging doen. Zoveel lovende recensies over geschreven dan zal het toch wel heel erg goed zijn. Toch?

Finse Dagen verscheen in januari van dit jaar. Bij de talkshow van Jinek vertelde Koch over zijn nieuwe autobiografische roman die gaat over rouw, volwassen worden en over wat je woorden moet geven en wat beter verzwegen kan blijven. Deze korte inhoud staat ook op de achterflap van het boek.
Het sprak me aan en ik reserveerde het bij de bieb ( verbazend dat het al in de catalogus was opgenomen maar er zijn nog zoveel wachtenden voor u. Geeft niks, ik heb geen haast.
Het boek was toch al redelijk snel beschikbaar, ik haalde het op en begon er in te lezen….

Finse Dagen
Voorin: Voor A waar je ook bent.
Bij het openslaan van de eerste bladzijden had ik nog geen idee wie A was. Nu wel.

Zijn rouwverwerking zoals op de achterflap staat betreft de dood van zijn moeder, Herman was toen zeventien jaar. Het verlies blijft als een rode draad door het verhaal heen lopen.  Herman zijn vader heeft zijn eerste gezin in de steek gelaten om met zijn nieuwe liefde te trouwen, Herman zijn moeder. Herman werd geboren, later zal blijken dat ook dit huwelijk geen succes was en zeker niet meer toen bleek dat zijn vader er al jaren een vriendin op na hield waar hij na de dood van zijn vrouw en het vertrek van Herman mee samen ging wonen.
De relatie tussen vader en zoon was behoorlijk onderkoeld iets wat ook  steeds weer in het verhaal terug zal komen.

In de kern is de opgroeiende Herman een onzekere jongen die zich hier bovenuit wil werken. Hij vertoont bravoure gedrag. Hij liep weg voor zijn eindexamen omdat de rector hem vertelde dat hij het niet zou halen, het zou beter zijn als hij er een jaar langer over zou doen. Later is dat helemaal goed gekomen.

Het was 1973. Hij  was negentien jaar en rouwde nog om zijn moeder. Het jaar waarin zijn vlucht naar Finland begon om na te denken over de rest van zijn leven zoals ook zijn vader wilde dat hij deed.
Hij komt terecht op de boerderij  van een jong Fins  gezin in de dichte naaldbossen van het ijskoude Finland waar hij met zijn handen moet werken en waar hij op zoek gaat naar de ontberingen in plaats van het vertier, eigenlijk  weet hij al dat  hij schrijver wil worden maar dat komt wel. De eerste dagen gaat het helemaal mis. Martin is fijngebouwd, hij heeft nog niet veel kracht opgebouwd en laat van alles uit zijn handen vallen. Melkbussen, emmers en hooivorken vinden geen houvast  in zijn dunne handen. Hij doet de belofte aan zichzelf om een krachtiger variant van zichzelf te worden.
Het leven in Finland bevalt hem ook al spreekt hij de taal mondjesmaat, hij red zich ermee. Het bravoure waarmee hij zijn onzekerheid wil maskeren brengt hem soms in hachelijke maar ook gevaarlijke situaties.

De manier waarop Koch schrijft vind ik af en toe lastig. (soms vaker dan af en toe) De zinnen zijn te lang, zo lang dat ik weer terug moet naar het begin ervan om te weten waarover het ging. De onregelmatigheid van hoppend zijn verhaal doen vind is ook lastig. Er zit totaal geen logisch verband in. Hij hopt van de 17- jarige naar de 19- jarige of van de 1 5- jarige naar de 13- jarige  Herman. Hij gaat van Finland naar Nederland en naar alle andere landen waar hij is geweest en de lezer hopt mee.
Hij is ook veel vergeten. Er zijn dingen uit zijn verleden die hij  benoemt zonder in details te treden, vergeten hoe het precies was geweest. Ik had het liever wel geweten als lezer ga je je toch afvragen …hoe dan? Laat het dan gewoon weg.

Anno nu gaan de mensen altijd nog een beetje lacherig doen als hij verteld over zijn Finse periode, is wat hij erover verteld waar of niet waar?

Quote boek:
Weten jullie zeker dat jullie het willen horen?
Op feestjes en tijdens etentjes wordt Herman Koch vaak op meewarige toon gevraagd naar zijn ‘Finse periode’. Hij doet er zelf ook lacherig over, en dat heeft alles te maken met de ongeloofwaardigheid van zijn verblijf in Finland. 

Ik weet na het lezen van dit boek niet wat ik van de jonge mens Herman Koch moet denken,  heel eerlijk gezegd vind ik de personage uit het boek niet zo leuk.
Al die bravoure, zijn drankmisbruik, sterke verhalen en de manier waarop hij een machtspositie wil hebben tegenover anderen ( ook tegenover zijn moeder, hij was toen 13 jaar)  laten mij denken dat hij in die periode  niet zo’n leuk persoon was.  Ik ken zijn bijdrage in  Jiskefet ( hahaha, leuk!) en ik ken de titels van zijn andere boeken zonder dat ik ze heb gelezen maar de mens Herman Koch ken ik niet.
Zoals de schrijver zegt is dit boek autobiografisch met hier en daar fictie om het verhaal net even iets leuker of spannender te maken maar is dit nu de echte Herman Koch..de man zonder vermomming?
Geen idee maar het heeft wel een goed boek opgeleverd!

Ik heb het boek gelezen, sommige hoofdstukken of zinnen herlezen en ondanks de lastige schrijfstijl graag gelezen.
Leestip als je van lange zinnen houdt 🙂 en anders ook wel.

Broertje Michael Berg

Verschenen: 2017
Uitgeverij: The house of Books
Genre: thriller
Pagina’s: 500

Na een telefoontje van de politie vliegt Lotte Pradel halsoverkop naar Zuid-Frankrijk. Haar vier jaar jongere en autistische broer Felix wordt verdacht van de moord op hun vader, hun stiefmoeder en een nog onbekende vrouw. Hoewel Lotte met haar vader – een oud-politicus – heeft gebroken en ze Felix sindsdien niet meer heeft gezien, weet ze een ding zeker: haar broer kan onmogelijk de dader zijn. 

Broertje is het achtste boek van de schrijver Michael Berg. Eerder las ik zijn boek Een echte vrouw waarvan ik erg heb genoten.

Broertje gaat over de Nederlandse Lotte Pradel een bekende cabaretière die vooraf aan de première van haar theatershow volop in de repetities zit. Over een week is het zover.
Het moment van het telefoontje kon niet slechter zijn gekozen. Volop in de stress vliegt ze naar Zuid-Frankrijk.

Daar aangekomen heeft ze een ontmoeting met inspecteur Fillon, hij verteld haar het gruwelijke wat er is gebeurd in het landhuis van haar vader, het is afgrijselijk wat ze te horen krijgt.

Felix zit in een politiecel, hij wordt verdacht van de drievoudige moord.
Lotte probeert tot  haar broer door te dringen maar dat is zinloos, hij blijft zwijgen.
Als Felix kans ziet om te ontsnappen volgt Lotte hem. Vanaf dat moment staat Lotte haar leven totaal op z’n kop, samen met Felix rijden ze doelloos vele kilometers om uit de handen van de politie te blijven. Af en toe slaat de twijfel toe…zal Felix in staat zijn tot de moorden waarvan hij wordt verdacht? Ze denkt van niet maar hij kan soms wel erg driftig en agressief zijn….

Het verhaal wordt verteld vanuit vier personen.
Inspecteur Fillon is met de zaak belast. Zijn vrouw is terminaal ziek. Fillon zou eigenlijk wel met pensioen willen om de tijd die rest nog met zijn vrouw Marie door te brengen.

Felix ( vertelling in cursief) laat de lezer in zijn hoofd mee kijken, het is interessant om te lezen over de hersenspinsels van deze personage.
De lezer krijgt er een beetje inzicht in hoe hij met de gehele situatie omgaat  maar ook heeft de schrijver het zo weten te vertellen dat ik als lezer sterke twijfels krijgt over zijn onschuld? of schuld?…..Je krijgt er geen hoogte van. Top gedaan!

En dan is er ook nog Amin een Syrische jongeman van 23 jaar die samen met zijn jongere broertje wil vluchten, de ouders hebben met hard zwoegen geld bij elkaar gespaard om hun zonen een beter leven te gunnen.
Dat dit niet helemaal volgens planning gaat moge duidelijk zijn.
Een gammele overvolle boot is niet waarvoor ze hadden gekozen…
De Amin zijlijn waarmee het boek begint komt af en toe om de hoek kijken.

Het verhaal is boeiend neergezet, niet mega spannend maar als lezer voel je wel goed de verwarring van Felix en de frustratie van Lotte  over deze afgrijselijke gebeurtenis en  hoe het nu verder moet met haar première die over een paar dagen gepland staat. Het onderzoek naar de moorden verloopt kwakkelend en is niet bijzonder onderhoudend van verhaal. Wél houdt het me bezig wie de moorden op zijn geweten heeft. Alsof dit alles nog niet genoeg is komt Lotte er achter dat haar vader in 2004 betrokken is geweest bij een politiek schandaal dat koste wat kost altijd verborgen is gebleven. Wat is er destijds gebeurd?
De aparte sfeer tussen Lotte en haar autistische broer is merkwaardig te noemen, vanwege zijn autisme is er weinig tot geen echt contact tussen broer en zus, soms komt er een verwijzing naar een vroegere incident tussen Felix en Lotte, iets met een kast  toen zij nog thuis woonde maar wat dat is geweest..?
Ik las ergens een interview met de auteur waarin hij  verteld dat zijn eigen autistische broer als voorbeeld heeft gediend voor de personage Felix.

Goed boek, ik heb er graag in gelezen. de sfeer blijft boeien geen moment van verveling. Wel blijf ik me afvragen wat het verhaal van de Syrische jongen Amin ( 1e hoofdstuk)  te maken heeft met de plot, welke rol speelt hij hierin? Heel langzaam begint deze zijlijn vorm te krijgen…
Een  ding moet me toch van het hart…
Het verhaal is niet volledig afgerond, er blijven een paar open dingetjes waarover ik graag nog iets meer  had willen weten,  bij gebrek daaraan heb ik er mijn eigen draai aan gegeven.
Zelf zegt de auteur dit erover:

quote thrillzone
‘Ik houd er niet van als aan het eind opeens alle bewijzen vanuit het niets op tafel liggen. Dus stop ik vanaf het begin dingen in het boek die te maken hebben met het plot. Een spannend boek is als een rivier die langzaam maar zeker in de oceaan uitmondt. Alles hangt met alles samen. Als ik een boek lees waar de schrijver aan het eind van alles uit de hoge hoed tovert, voel ik me altijd bedonderd’.

PS:  er staat een vers blogje op mijn andere weblog, ook WordPress, het gaat over lachen 🙂

Bloedband Linda Jansma

Verschenen: oktober 2019
Uitgever: De Crime Compagnie
Genre: psychologische thriller
Pagina’s: 362
deel 3 van serie: Cirkel van het Kwaad.

Cirkel van het kwaad is een thrillerserie over de zoektocht naar de ware toedracht van een twintig jaar oude moord. Na Schaduwkinderen (1) en Uitverkoren (2) verscheen in oktober 2019 het derde en laatste deel met Bloedband.

Officier van justitie Jules Declerck krijgt op haar werk te maken met de dood van de vijftienjarig Amber, die ogenschijnlijk het slachtoffer werd van digitaal kinderlokken, oftewel grooming. Jules heeft al snel het vermoeden dat er iets heel anders speelt. Als haar ex – misdaadjournalist Harry Simones – anonieme tips over de zaak ontvangt, raken ze beiden verstrikt in de duistere plannen van sekteleider Elijah Schillinger. Wat weet deze charismatische man eigenlijk over Jules’ verleden en over de verdwijning van Jules’ moeder?

Vanwege persoonlijke omstandigheden in het leven van Jansma heeft het veel langer geduurd voordat dit boek verscheen maar in oktober vorig jaar was het dan zover. Hier hebben vele lezers op gewacht!
Eindelijk zullen we er achter komen wat er precies is gebeurd in het leven van Officier van justitie Jules Declerck toen ze nog een klein meisje was.
Dat het iets traumatisch moet zijn geweest dat is wel zeker, vrijwel alle herinneringen aan vroeger heeft ze verdrongen.

Extra informatie uit het begin.
Tweeëntwintig jaar geleden is de vader van Jules om het leven gebracht, de broer van Jules- Remi- heeft destijds bekend dat hij de moord heeft gepleegd, hij kreeg een gevangenisstraf van twintig jaar. Niet veel langer na zijn vrijlating werd ook hij vermoord. Jules bleef destijds alleen achter met de vele vragen die haar teisterden. Haar moeder was al niet meer in beeld sinds haar kinderjaren. Jules werd ondergebracht bij haar gelovige oom en tante.

Elijah Schillinger, de charismatische sekteleider en een bekende uit de vorige delen speelt ook in deel 3 een belangrijke rol.
Af en toe worden er stukjes uit het verleden verteld waardoor de lezer heel langzaam een idee gaat krijgen over het hoe en waarom alles gegaan is zoals het ging. Maar zitten we op het goede spoor?

In Bloedband gaat het om twee verhaallijnen. We lezen over de zielenroerselen van Jules die zich probeert te herinneren wat er zich tweeëntwintig jaar geleden heeft afgespeeld, wat nu echt de rol is geweest van haar broer Remi en last but not least waarom ze is verlaten door haar moeder. Daarbij vraagt ze zich voortdurend af waarom Elijah Schillinger zo’n bijzondere indruk op haar heeft gemaakt vanaf het eerste moment dat ze hem zag en sprak. Wie is die man en welke rol heeft hij ooit in haar leven gespeeld? Ze kent hem, dat weet ze zeker!
Maar hoe dan?

In het heden probeert Jules er achter te komen wie er achter de moord zit van het vijftienjarige meisje Amber maar dat is nog niet zo gemakkelijk, heeft Elijah ermee te maken? Uiteindelijk is de waarheid hierover triest.

In Bloedband draait het hoofdzakelijk om het verleden van Jules. In haar pogingen om zich dingen te herinneren die haar verder op weg kunnen helpen stagneert ze keer op keer. En dan is er ook nog het dagboekje die ze nog steeds niet heeft gelezen…ze wil wel maar durft niet want wat komt ze hier te weten over de moord op haar vader, haar broer Remi en de verdwijning van haar moeder? Ze wil het weten…maar durft niet. Keer op keer pakt ze het boekje en legt het ongelezen weer weg. Totdat…ze het gaat lezen..Haar haren rijzen ten berge. Dit kan niet waar zijn, afschuwelijk!

Jammer maar een klik met de stugge, koele en ontoegankelijke Jules heb ik nooit gehad, ook niet in de vorige delen. Het zal vast te maken met alles wat ze heeft mee gemaakt in haar leven.

Schaduwkinderen was het niet helemaal. Uitverkoren was het beste boek uit de serie, hier heb ik van genoten!
Bloedband had wat mij betreft iets meer vaart mogen hebben, soms duurde het allemaal wat te lang maar de ontknoping is verrassend, goed gedaan!
Bloedband kan je niet lezen zonder deel 1 en 2 gelezen te hebben. Alles wat er in die boeken is gebeurd en vaag is gebleven wordt in dit boek duidelijk gemaakt!

Deel1 Schaduwkinderen
Deel2 Uitverkoren

Ruis Lydia van Houten

Een waanzinnige combinatie van Stephen king, Joe Hill, Fitzek. 

Uitgevers: Kabook
Titel:Ruis
Verschenen: 2019
Genre: thriller/horror
Pagina’s: 309

Een stukje voorgeschiedenis
In 2016 las ik het boek  Het vervloekte huis  waarin  Mikayla Jackson na de zelfmoord van haar man Steven samen met haar kinderen Jason en Valerie is geëmigreerd naar Canada. Steven bleek daar een huis te hebben waarvan Mikayla de erfgename bleek te zijn. Een complete verrassing voor haar en de kinderen om hier na zijn dood achter te komen. De vraag waarom Steven hier nooit iets over verteld had bleef in haar hoofd rond spoken.  In  haar verdriet en rouw om de dood van haar man te verwerken neemt ze het besluit om  samen met haar kinderen een nieuwe toekomst op te bouwen in het verre Canada. 

Drie jaar na Het vervloekte huis verscheen Ruis, het vervolg. (2019)

Mikayla leidt een teruggetrokken leven in Canada. Ze lijdt aan ernstige hoofdpijnen en nachtmerries. Ze is haar herinneringen kwijt en wordt dagelijks achtervolgd door vreselijke waanbeelden.
De geheimzinnige bewoners van Rocky Roads lijken haar allemaal te willen helpen, maar Mikayla blijft het gevoel houden dat er iets niet klopt. Langzaam wordt het haar duidelijk dat het gigantische ziekenhuis Westwood een gruwelijke waarheid verborgen houdt.

Dit boek is een waanzinnige – in de juiste zin van het woord- rariteitenkabinet. Ik weet niet waarin ik bent beland. Is het waan of is het echt? Horror of Science Fiction? Lachwekkend of tandenknarsend eng?
Ik ga het je vertellen. Alle elementen zitten er constant in.  Sommige situaties zijn zó bizar dat ik er spontaan van in de lach schiet maar dat is zoals ik die bepaalde passages lees.  Als lezer krijg je geen rust. Op elke pagina is er iets aan de hand en als lezer snap je er geen hol van. Terug lezen, nadenken, conclusies trekken is onbegonnen moeite. Ik blijf het niet snappen.  Een en al verwarring. Het hele boek door. Er.Komt.Geen.Einde.Aan.

Totdat ik bij de laatste hoofdstukken ben beland. Langzaam begint het duidelijk te worden welke gruwelen er in het Westwood ziekenhuis uitgevoerd worden maar pas in het laatste hoofdstuk wordt het de lezer duidelijk gemaakt hoe het nou allemaal echt zit!
Subliem!

Aanrader voor de lezer in de categorie thriller/horror/sf
Wellicht is het aan te raden om eerst te beginnen met Het vervloekte huis.

Eerder gelezen:
Het vervloekte huis
Prooi

 

Toen ik dood was Loes den Hollander

Verschenen: 2019
Uitgeverij: De Crime Compagnie
Genre: psychologische thrilller
Pagina’s: 337

Inhoud
Maryan Brandhorst is verbijsterd als haar man Floris na tien jaar huwelijk wil scheiden. “Liefde komt, liefde gaat. That’s life,’ is zijn simpele verklaring. Maar algauw komt Maryan erachter dat hij haar verlaten heeft voor een andere vrouw.
Ook Thaïs Brederode en haar man Tony gaan uit elkaar. Hoewel Tony beweert dat er geen ander in het spel is, ontdekt Thaïs dat zij eveneens bedrogen is.
Dan verdwijnen beide mannen spoorloos en krijgen Maryan en Thaïs nog een klap te verwerken: het dubbelleven van Floris en Tony gaat verder dan ze gedacht hadden…

Met het schrijven van deze psychologische thriller heeft Loes inmiddels 25 boeken op haar naam staan  waarvan ik de meeste wel heb gelezen. Niet alle boeken konden me bekoren maar doorgaans was er toch  genoeg onderhuidse spanning  om er gewoon lekker in door te blijven lezen  alleen al om de manier waarop Loes schrijft. De korte zinnen en hoofdstukken en de eenvoudige rustige schrijfstijl maken dat je er in door blijft lezen, ongeacht of het boek ook echt goed is. Op zich is dat al een mooie schrijverskwaliteit toch!

En toch….als ik moet kiezen tussen een psychologische thriller waarbij ik zelf na moet denken, overdenken,  terug lezen en misschien zelfs dieper moet graven om het goed te begrijpen dan zal mijn voorkeur daar naar uit gaan. In ‘Toen ik dood was’ is dit alles niet aan de orde, het wordt de oplettende lezer al gauw duidelijk hoe het zit, dat vond ik jammer. Geen whodonit dus.

De vrouwen in dit boek hebben iets bizar gemeenschappelijks, hun mannen zijn plotseling spoorloos verdwenen en na enige tijd komen ze erachter dat het geen al te frisse jongens zijn.  Als de bedrogen vrouwen elkaar treffen komen ze al gauw met elkaar in verbinding, vinden elkaar sympathiek, er ontstaat een vriendschap  en dan hóppa is  er  ineens ook een derde vrouw in het spel zonder verdwenen man.

Het verhaal wordt afwissend verteld vanuit de perspectieven van de drie vrouwen ieder heeft een eigen beleving…. frustratie, boosheid en verdriet.  Maryan en Thais zoeken elkaar regelmatig op, ze praten over hun angsten en onzekerheid,  steunen elkaar. Wat is er toch met hun mannen gebeurd? Onzekerheid troef!

En dan is daar ineens Fanny…Fanny is een beetje erg raar, ik ga zelfs verder..Fanny is geestesziek…
De eenzame Fanny (52 jaar) woont nog altijd bij haar oude moeder in het immens grote huis, naar buiten toe weet ze zich heel normaal en rustig te gedragen maar  in haar hoofd is het een storm aan rare gedachten.
Wat is er met Fanny aan de hand?

Aan de inhoud van dit verhaal mankeert niks  maar al lezend kom ik er achter dat het wel heel erg aan elkaar hangt van allerlei bizarre toevalligheden, jammer want het doet af aan het verhaal. Ook hadden de vrouwen iets meer verdieping mogen krijgen, het is allemaal toch wat oppervlakkig gebleven. Jammer, er was meer uit te halen!
De eindplot vond ik ook matig en niet helemaal duidelijk.

Ik weet zeker dat veel lezers oprecht zullen smullen van dit boek dus gewoon lekker lezen hoor!

Niks Koen Gubbels

Verschenen in:  2016
Genre: thriller/roman
Uitgeverij: Ambo Anthos
Pagina’s: 279

Koen Gubbels studeerde bedrijfskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij is onder andere de bedenker van de Woord van het jaar-verkiezing. Niks is zijn debuut.

Inhoud

Niks van Koen Gubbels is een verontrustende thriller over een man in een midlifecrisis en de sinistere wereld van de orgaanhandel.

Koen Gubbels’ filmische stijl maakt Niks onneerlegbaar. De zinderende spanning wordt afgewisseld met humor en momenten van verstilling. Niks is het adembenemende verhaal over een man die alles kwijtraakt maar daardoor zichzelf terugvindt.

Je zou je kunnen afvragen onder welke steen ik heb gelegen omdat ik nog niet eerder iets over dit boek heb mee gekregen totdat ik vorige week weer eens bij ons nieuwe Forum naar binnen wandelde en dit boek zag staan.
Ik las de achterflap en nam het boek mee. Ja, natuurlijk eerst even langs de boekenleen computer dat spreekt vanzelf.

Hoofdpersonage is Nik compleet de weg kwijt sinds zijn huwelijk met Rita is gestrand, zijn zoon Sean ( 18 jaar) niks meer van hem wil weten en hij  zijn werk en huis kwijt is. Nik kan de fles niet laten staan en drinkt zich voortdurend een stuk in de kraag.

Op het moment dat er een spam mail binnenkomt van de Chinese zakenman Mr HongZhang, sales directeur van een ingenieursbureau   waarin waterwegen experts worden gevraagd in verband met achterstallig onderhoud zal zijn leven een drastische wending nemen.  In beschonken toestand besluit hij zich aan te bieden. Kort daarna neemt de zakenman contact met hem op door middel van een video call.  De man weet Nik ervan te overtuigen dat zijn profiel perfect lijkt te zijn voor de job.
Nik neemt korte metten met zijn drankzucht en neemt zich voor zijn leven weer in goede banen te leiden.
Vol goede moed reist hij kort daarna  af naar China om aan zijn nieuwe baan te beginnen.
En dat is een hele foute keuze geweest, hij komt terecht in een vreselijk duister spel van misleiding en persoonlijke afrekening. Een roller-coaster waarin niemand verzeild wil raken,  ik zweer het je! Gelukkig krijgt hij hulp uit onverwachte hoek, een jonge Chinese vrouw helpt hem verder op weg in deze afschuwelijke bizarre wirwar van maffe en gevaarlijke Chinezen.

Wat heb ik genoten van deze goede psychologische debuut thriller/roman geschreven op een manier die alle kanten op kan gaan. Spannend, bizar, humorvol, filosofisch, wartaal maar zeker ook ontroerend vooral de flashbacks naar Sean als kind wanneer ze met elkaar in gesprek zijn, sommige gesprekken raakten me zo diep dat ik tot tranen toe bewogen was….mooi!
Bijna op het eind werd ik in totale verwarring gebracht, nee, hier had ik niet op gerekend. Heel goed bedacht!
Zoals hij zelf zegt: een boek met een lach en een traan. En dat is het!

Quote auteur
Wat hou je vast, wat laat je los, wat geef je door.

Ik hoop in de toekomst nog meer van Koen Gubbels te lezen maar na het lezen van dit interview gaat dat vast goed komen want hij geniet van het schrijver zijn. Kom maar op!

Leestip!
#aanrader

De Escape Room Megan Goldin

Uitgeverij: Ambo/Anthos
Verschenen: augustus 2019
Genre: psychologische thriller
Pagina’s: 352

Extra:
Megan Goldin werkte als buitenlandcorrespondent voor ABC en Reuters in Azië en het Midden–Oosten als oorlogsverslaggever, gespecialiseerd in internationaal terrorisme. Later vestigde ze zich in haar thuisstad Melbourne en legde zich toe op het schrijven van fictie. De escaperoom is haar tweede thriller, maar de eerste die is vertaald in het Nederlands.  

Inhoud

Welkom in de escaperoom. De opdracht is simpel: kom er levend uit.
De escaperoom van Megan Goldin is een huiveringwekkende thriller over misleiding en wraak, voor de fans van Het vorige meisje en De vrouw in suite 10.
In de lucratieve wereld van Wall Street zijn Vincent, Jules, Sylvie en Sam ultieme carrièrejagers. Hun leven staat in het teken van meedogenloze ambitie, miljardendeals en buitensporige luxe. Wanneer de vier vast komen te zitten in een escaperoomlift gaat het verschrikkelijk mis. Ze worden gedwongen hun onderlinge wedijver opzij te zetten en gezamenlijk opdrachten uit te voeren om vrij te komen. Naarmate deze onheilspellender worden en er duistere geheimen bloot komen te liggen, wordt de stemming grimmiger. Als ze willen overleven, moeten ze een laatste raadsel oplossen: wie van hen is een moordenaar?

Het verhaal wordt afwisselend geschreven vanuit de vier die vast zitten in de lift en Sarah Hall waarvan al direct aan het begin van het verhaal bekend wordt dat ze is overleden.

Sarah Hall
De pas afgestudeerde en van eenvoudige afkomst jonge Sarah Hall springt een gat in de lucht als ze wordt aangenomen bij een sjieke investeringsbank.
Ze hoopt op een riant inkomen om de medische kosten te kunnen betalen voor haar zieke ouders.
Ze krijgt een eigen plaats bij  vier andere gehaaide meedogenloze  investeringsbankiers, collega’s die zich vanaf het begin weinig tot niet met haar bemoeien. Van je collega’s moet je het maar hebben.
Sarah draait meer uren op de zaak dan dat ze slaapt maar ze doet het en zonder te klagen want dat is iets wat ze zich niet kan permitteren met haar hoge studieschulden, ziekenhuiskosten en de vereiste dure kleding die de medewerkers geacht worden te dragen. Eens zal het goed komen is haar motto..maar is dat ook zo?

De lift
Het is vrijdagavond, het weekend is begonnen. De vier carrièrejagers, drie mannen en een vrouw, staan net op het punt om de zaak te verlaten als supervisor Vincent hen verteld dat ze een kort bedrijfsuitje hebben. Ze gaan De Escaperoom in.  Ze  hoeven er niet de deur voor uit, het is namelijk in de lift.
Tegenstribbelend maar braaf gaan ze de lift in….
De nachtmerrie staat aan!!

Ze komen binnen in een gloeiendhete  en donkere lift, bijstellen gaat niet.
De optie om te overleven is het oplossen van een paar raadsels en die blijken nog niet zo eenvoudig te zijn. De hitte in de lift is bijna ondraaglijk, de ruimte te klein en donker,  inmiddels zijn de batterijen van mobieltjes en laptops leeg, de laatste geringe lichtbron is  uitgevallen.
Al gauw komt de ware egocentrische aard van een ieder te voorschijn….

Ik heb erg genoten van de twee spannende verhaallijnen. De dure bankiers met hun dure pakken, gestyled kapsel en arrogantie gaan door een gloeiendhete hel, er blijft nog maar weinig over van het omhulsel waarin ze zich dagelijks profileren, de maskers zijn afgegaan, het ware beestje komt te voorschijn en als toetje gaat de sauna hitte over in de tegenovergestelde richting….het wordt stervenskoud in de escaperoom.
De vier alles  nietsontziende meedogenloze bankiers  vragen zich ondertussen af wie hier achter zit, wie speelt er een zo gruwelijk spelletje met hun?

Het recht heeft gezegevierd!
Meer zeg ik niet…

Spannende  psychologische thriller waar ik zeer van heb genoten!

Liftfobie? Kleine ruimte fobie? Bang in het donker?
Misschien verstandig om dit boek dan maar niet te lezen…of ga je de uitdaging aan?

Stille wateren Eva Nagelkerke

Verschenen: oktober 2019
Uitgever: HarperCollins
Genre: psychologische thriller
Pagina’s : 318

Inhoud
Sophie heeft iets vreselijks gedaan. Of niet?
Sophie is negenentwintig en woont nog bij haar ouders. De spanning in huis is echter om te snijden. Tien jaar geleden heeft ze iets afschuwelijks gedaan, en daar moet ze nog dagelijks voor boeten. Gebukt onder schuldgevoel probeert Sophie haar leven weer op de rit te krijgen, hoewel haar omgeving haar geen centimeter ruimte geeft. Dan slaat de twijfel toe.   

Dit boek wordt afwisselend geschreven in heden en verleden.
Het heden biedt een inkijk in het leven van Sophie en haar liefdeloze en dominante ouders die er een tenenkrommend gedrag op na houden ten opzichte van hun geesteszieke dochter.
Sophie wordt erg kort gehouden, haar enige uitje is 1 keer per week een stukje  rijden samen met haar oudere getrouwde broer. Hij haalt haar op met zijn auto om samen pannenkoeken te gaan eten, elke keer in hetzelfde restaurant, elke keer op een dinsdag.
Ze gaat ook wekelijks bij haar psycholoog langs en ze werkt 4 dagen in de week in een bloemenwinkel, het lijkt erop dat ze dat leuk vind…zolang alles soepel verloopt.

Het verleden gaat tien jaar terug.
Sophie is pas verhuisd naar Amsterdam om te studeren. Haar medebewoonster Annet is een erg populair meisje, veel vrienden, veel uitgaan en veel liefdes.
De beschadigde Sophie heeft zo nu en dan een psychose, is verlegen en uiterst gevoelig voor omgevings- factoren, ze is precies het tegenovergestelde van Annet.  Ze wil er graag bij horen, dringt zich op, maar onderneemt verder geen actie om het voor de anderen ook gezellig te maken. Al gauw krijgt Annet genoeg van haar, het liefst ontloopt ze Sophie maar dat is nog niet zo eenvoudig.  De spanningen lopen al gauw op…

In het heden  komt er een vroegere schoolvriendin binnen gelopen bij  de bloemenwinkel waar Sophie werkt. Het gesprek komt al gauw bij de periode van tien jaren opsluiting iets waar Sophie het liefst nooit meer aan herinnerd wil worden.
Ze weet niet anders dan dat ze iets vreselijks heeft gedaan waarvan ze zich totaal niets kan herinneren. Een volledige black-out…verdringing noemt de psycholoog het.

Haar vroegere vriendin laat haar met andere ogen terug kijken naar de situatie van tien jaar geleden…. heeft Sophie wel daadwerkelijk gedaan waarvan ze al die jaren beschuldigd is geweest, waarvoor ze acht jaar in de gevangenis heeft gezeten en twee jaar in een kliniek? Of speelt iemand een verschrikkelijk manipulatief spelletje met haar?
Was er werkelijk iemand die haar ergens voor op heeft laten draaien, iets wat ze niet heeft gedaan?

Sophie heeft geen rust meer…..wat is er tien jaar geleden gebeurd?
De waarheid zal boven tafel komen!

Een goed psychologisch verhaal, een hoofdpersonage die ik met liefde af en toe stevig door elkaar wilde rammelen maar Sophie kan niet helpen dat ze is zoals ze is dus deed ik het maar niet….

Uiteindelijk had de ontknoping een verrassende wending, goed bedacht!

Ik beveel dit boek aan!
#leestip.

Huis vol leugens Nicci French

Verschenen: 2019
Uitgever: Ambo/Anthos
Genre: psychologische thriller
Pagina’s: 397

Neve Connolly vindt haar minnaar, dood.
Ze belt de politie niet.
Ze besluit iets anders te doen:
Ze maakt de plaats delict schoon
Om haar sporen te wissen. 
Een besluit met verregaande gevolgen. 

Huis vol leugens is de nieuwste literaire thriller van Nicci French, hun eerste boek na de veelbekroonde Frieda Klein-serie.

De vijfenveertigjarige Neve is moeder van drie kinderen, de oudste van het drietal is puber dochter Mabel, niet de gemakkelijkste van het stel. Neve is al twintig jaar de vrouw van Fletcher, ze heeft veel vrienden, een drukke baan en ook nog een minnaar. Deze ingrediënten vormen samen de inhoud van de nieuwste psychologische thriller van het bekende schrijversduo Nicci French.
Ik heb er zin in!

Op een vroege morgen krijgt Neve een berichtje binnen op haar mobiel dat ze naar het appartement van haar minnaar moet komen…
‘Ik ben vrij tot vanmiddag, kom zodra je kan.’
Als de kinderen op weg naar school zijn en Fletcher zich heeft terug getrokken in zijn werkkamer verlaat ze het huis en fietst naar het haar bekende appartement van haar minnaar die zelf ook getrouwd is.

Bij binnenkomst treft ze haar minnaar ( en baas van het bedrijf waar zij en haar vrienden werken) dood aan.  Zijn schedel is ingeslagen.
In shock, bang dat haar overspelige relatie uitkomt,  begaat ze de fout om het totale appartement grondig schoon te boenen, zij is hier nooit geweest.

Dit is het begin van alle ellende die over haar neerdaalt. Zij, de goede, lieve, begripvolle vrouw, moeder en vriendin heeft zich behoorlijk in de nesten gewerkt in haar drang om uit de sleur te komen, avontuur te proeven in een buitenechtelijke relatie en dat ook nog met haar baas. Dat is vragen om moeilijkheden.

Het verhaal gaat heen en weer, heen en weer…er gebeurd veel maar toch ook weer niks. Neve blijft vrienden ontvangen, kookt voor ze, poetst haar huis, gaat naar haar werk, onderhoud haar volkstuintje (nu even niet)  en fietst door Londen. Dat laatste komt me bekend voor, het doet me denken aan Frieda Klein en haar  vele nachtelijke wandelingen door Londen waarvan de route breeduit worden beschreven in het verhaal.

Ondertussen komt rechercheur Hitching  regelmatig en onaangekondigd bij haar thuis. In zijn onderzoek naar de moord wordt Neve vaak genoemd door haar collega’s.  Hij bestookt Nele met zijn vele ondervragingen. Nele raakt steeds verder verstrikt in haar leugens terwijl ze helemaal niks met de moord te maken heeft. Alles om haar bedrog niet uit te laten komen bij haar gezin en vrienden. Leugens die haar ook verstikken omdat ze het aan niemand kwijt kan…..maar gaandeweg zal blijken dat iedereen wel iets te verbergen heeft.
Ondertussen gaat ze ook zelf op onderzoek naar de moordenaar van haar minnaar. Ze maakt een lijstje van haar verdenkingen, ze vertrouwd niemand meer en eigenlijk haat ze zichzelf daarom. Iedereen staat op het lijstje, ook haar dochter Mabel en man Fletcher.

Ik heb dit boek met plezier gelezen omdat het geschreven is op de zo typische Nicci French manier  maar het is geen geen zinderend verhaal, en ook heb ik geen onderhuidse spanning ervaren. Toch krijgt dit boek zeker 3 sterren, gewoon omdat het een fijn boek is en een goed verhaal ook al zit er weinig verdieping in.
Naar het einde toe word ik toch verrast, die had ik niet aan zien komen!
Uiteindelijk heeft iedereen, niet alleen in het boek, wel zijn/haar eigen geheim.

Leestip!

Note:
In het verhaal lees ik dat het gezin eerder veel te stellen heeft gehad met dochter Mabel. Ik had verwacht dat dit enige verdieping zou krijgen, jammer dat dit niet zo was. De lezer blijft hierover in het ongewisse, eigenlijk geldt dit voor alle personages, er is weinig tot geen verdieping. Gemiste kans wellicht. En dan zijn er nog een paar kleine situaties of handelingen die verder niks toevoegen of toegevoegd hebben aan het verhaal.

 

Zomervacht Jaap Robben

Extra informatie ( bron Bol.com)

“Jaap Robben (1984) won met zijn romandebuut Birk de Nederlandse Boekhandelsprijs 2015. Hij was al bekend als dichter en maakte samen met illustrator Benjamin Leroy de jeugdboeken De Zuurtjes, Zullen we een bos beginnen? (shortlist Gouden Uil) en Als iemand ooit mijn botjes vindt. In 2016 begon hij aan een nieuwe reeks kinderboeken over Suzie Ruzie.

Hij was stadsdichter van Nijmegen. Robbens gedichten zijn terug te vinden op posters, in tal van bloemlezingen, op muren, fietspaden en zelfs op een parkeergarage. Zijn werk is vertaald in het Duits, Zuid-Afrikaans, Chinees en Koreaans. Birk wordt vertaald in het Duits, Turks en het Engels. Marinus Groothof werkt met CTM Producties aan de verfilming van Birk.

Dit boek is in DWDD uitverkoren tot het boek van de maand.

Verschenen: 2018
Uitgeverij: De Geus
Genre: roman

De eerste keer dat ik een boek in handen heb van Jaap Robben.
Natuurlijk had ik al over hem gehoord en gelezen maar tot nu toe was het er nog niet van gekomen om daadwerkelijk iets van hem te lezen.
Nu wel.
Lees maar mee….

Hoe praat je met iemand die niet spreekt? Hoe zorg je voor iemand van wie je niet weet wat hij nodig heeft? Hoe maak je de juiste keuzes als je zelf nog zo veel moet ontdekken?

De vroegwijze Brian, zijn vader noemt hem Bria, woont samen met zijn vader Maurice in een aftandse caravan op een afgelegen terrein die het eigendom is van de twee broers Henrie en Jean. Het contact tussen de broers en Maurice verloopt niet altijd soepel vanwege de schulden die Maurice hier en daar achter laat. De broers spreken hem daar regelmatig op aan, Maurice praat zich er altijd uit.

De ouders van Brian en Lucien zijn uit elkaar. Zijn verstandelijk en fysiek beperkte broer Lucien zit in een zorginstelling, zijn moeder is op vakantie met haar nieuwe partner waardoor ze tijdelijk niet bij Lucien op bezoek kan komen. Vader Maurice brengt zijn dagen door met zogenaamd werken maar in werkelijkheid verdiend hij geen rooie cent, hij komt altijd geld te kort om zijn schulden te betalen waardoor hij in de problemen raakt.

Als de leiding van de zorginstelling waar Lucien verblijft aan Maurice vraagt of hij tijdelijk zelf voor Lucien kan en wil zorgen omdat er een verbouwing plaats zal vinden bij de instelling staat Maurice niet te popelen om op dit verzoek in te gaan. Niet in de eerste plaats vanwege de te kleine en aftandse caravan maar zeker ook omdat hij het maar gedoe vindt om voor zijn gehandicapte zoon te zorgen.
Totdat hij hoort dat er een wekelijkse ruimschootse vergoeding tegenover staat, hij gaat overstag en neemt Lucien mee naar de caravan.
Al gauw laat hij de complete verzorging over aan de jonge Brian. Douchebeurten, luier verschoningen, massages, helpen met eten en het toedienen van zijn medicatie daarbij is Lucien niet bepaald een lieverdje, hij slaat, krabt en trekt aan haren op de meest onverwachtse momenten.
De jonge Brian heeft hiermee een grote verantwoordelijkheid maar hij doet zijn taak vol overgave en met broederliefde, het gaat hem goed af! Ik heb Brian in mijn hart gesloten, een goed jong is het!
Hulp van Maurice krijgt hij niet, die leeft zijn leven en laat zijn zonen maar wat aanmodderen.

Er komt tijdelijk nog iemand op het terrein wonen, hij huurt de andere aftandse caravan. Het is Emile die bij zijn vrouw weg is.
Brian sluit een soort van vriendschap met de man die hem soms helpt bij de verzorging van Lucien, dit sterk tegen de zin in van Maurice die zich hoofdzakelijk bezig houdt met louche zaakjes, wat dat dan ook zijn mag. En dan is er de confrontatie tussen Emile en Maurice…

De door de omstandigheden vroegwijze en kwetsbare Brian heeft ook zijn eigen puberale belevingen, hij wordt verliefd op de 19 jarige Selma, een medepatiënte van Lucien, ontdekt zijn eigen seksualiteit en de teleurstelling die daar bij hoort.

Het einde van dit mooie boek is wat mij betref niet volledig afgerond, er blijven wat losse eindjes haperen en da’s jammer! De vertelling in proza is uit het leven gegrepen, sommige lezers hebben hier wat moeite mee maar het is zo als het kan zijn in sommige lagen van de bevolking. Ik heb er totaal geen moeite mee, vond het zó echt verteld, mooi!
Een  absolute aanrader voor lezers die van proza houden,  ik heb er zeer van genoten!
Leestip!

Een prachtig verhaal die ook bij dwdd niet onopgemerkt is gebleven. De schrijver zeg hier het volgende over: ‘De dag na de uitzending zijn er 5000 boeken besteld. Ongelooflijk. Daar kun je niet tegenop signeren’.

Kampement Stadspark Groningen bevrijding 70 jaar

(foto: Groninger Gezinsbode)

Update 30-4-2020
13/04/2015  schreef ik de blog Kampement Stadspark Groningen bevrijding 70 jaar. (16/04/1945) Inmiddels zijn we 5 jaar verder en krijgt het een vervolg.

 

Groningen 75 jaar vrijheid  zou gevierd worden op de dag van de vrijheid, 5 mei. Er stonden tal van evenementen op het programma die nu helaas geen doorgang zullen vinden in verband met het Corona virus.

Zoals het er nu uitziet worden alle evenementen uitgesteld naar oktober, althans dat is het voorstel van de provincie aan het landelijk comité 75 jaar vrijheid. 
Het voorstel is dat alle festiviteiten waaronder ook de grote evenementen in Groningen en Delfzijl worden verplaatst naar/tussen  oktober 2020 en 5 mei 2021.

Dit is natuurlijk geweldig jammer voor zoveel mensen die hier al sinds een tijd mee bezig zijn geweest om het te organiseren, er is ontzettend veel tijd en energie in gaan zitten..tja, dat is even slikken, begrijpelijk! Door de Corona virus gaan alle leuke dingen aan ons allemaal voorbij maar ik blijf er bij…voor hen die er door geraakt zijn in welke vorm dan ook is het het aller-aller ergste!! De evenementen houden we te goed, wat in het vat zit verzuurt niet en kunnen we ons er nog op verheugen! Maar een ding is zeker….het contrast met 5 jaar geleden is immens groot. Het oorverdovend lawaai van de nagebootste bevrijding in de stad toen, heeft nu,
5 jaar later plaats gemaakt voor…..een stille stad.

Uit: Wiki
Vrijdag 13 april 1945 zetten de Canadezen de aanval op de stad Groningen in.
De bevrijding van Groningen, ook wel slag om Groningen genoemd, vond plaats aan het einde van  de Tweede Wereldoorlog. Van 13 tot 16 april werd er gestreden tussen enerzijds Duitse Wehrmachtsoldaten, Nederlandse en Belgische SS’ersen en anderzijds de gehele 2e  Canadese infanteriedivisie.

13-4-2015
(Uit: RtvN)
Zeventig jaar terug in de tijd. Dat waan je je momenteel als je op de Zonneweide in het Stadspark in Groningen staat. Daar is een kampement uit 1945 nagebouwd. Het is zeventig jaar geleden dat Groningen werd bevrijd van de Duitsers. De Canadese troepen kwamen vanaf Eelde Groningen binnenrijden. De gevechten begonnen op de Paterswoldseweg en vrijdagavond worden die daar nagespeeld door tweehonderd mensen.De ‘acteurs’, die uit Nederland, België en Duitsland komen, logeren in het kampement. Er staan tenten en kampkeukens en de soldaten dragen authentieke uniformen. Het Canadese kampement is voor iedereen te bezichtigen. Het Duitse kamp is afgeschermd met waarschuwingsborden, omdat de organisatie zich wil distantiëren van het Duitse gedachtegoed van die tijd.

Het was  vrijdag (de 13e april) en niemand kon vermoeden dat deze dag, die zo rustig en zonnig begonnen was, zo’n grimmige wending zou nemen. Ofschoon we ergens in de verte wel reeds geschut konden horen had niemand bevroed dat de bevrijders zich al zo snel zouden melden. Dat er op korte termijn echter toch iets zou gebeuren leidde ik af van het feit dat de Duitsers versterking van de troepen aanvoerden die om ongeveer 11 uur in de morgen per veewagen arriveerden op de hoek van de Parkweg en de Paterswoldseweg. Het was een weinig gemotiveerde groep die daar werd ingezet. Een groep soldaten die in leeftijd varieerde van 14 tot 65 jaar. Het viel mij op dat de groep, waaronder zelfs enkele lichtgewonden, bestond uit restonderdelen van de infanterie, de luchtmacht, de marine en de Grüne polizei alsmede kleine groepen van de SS, de Germaansche SS, de Landwacht en de W.A. nog verder aangevuld met leden van de Hitler Jugend en gemilitairiseerde spoorweg mannen. Het geheel, dat werkelijk weinig gevechtswaarde meer had, stond kennelijk onder leiding van een zeer jonge officier, die duidelijk zeer gespannen, de situatie opnam nadat de groep uitgestapt was. Hun bewapening was zeer pover. De meesten hadden een geweer terwijl sommigen beschikten over een machinegeweer. Wel hadden zij de beschikking over veel panser-fausten en granaten, wapens die echter slechts met veel oorlogs ervaring en moed kunnen worden gebruikt.
Reeds enkele uren nadat zij waren gearriveerd echter zou de eerste tank, vanuit de schuilsloopgraaf door één van hun panserfausten worden vernietig…
Lees hier verder…

Wij waren zeer onder de indruk van dit indrukwekkende spektakel, het lawaai van de geweerschoten en de voertuigen klonk oorverdovend door de stad Groningen. Het publiek was er massaal op af gekomen, het was zwart van de mensen, zeker aan de Paterswoldseweg waar wij ook stonden, te dichtbij de geluidsbox..geloof me, dat wil je ook liever niet! Mijn oren tuiten er nu nog altijd van…
Het geschreeuw van de soldaten beangstigend, kippenvel all over kan ik melden. Dit. Wil. Niemand. In. Het. Echt. Ooit. Meemaken.!  Laten we hopen dit nooit mee te zullen maken. Vrijheid geef je door!

Bekijk hier het filmpje op de website van 112

hieronder zie je een kleine impressie van het nagebootste kampement in het Stadspark Groningen. Je zie legervoertuigen van Keep them rolling en soldaten in authentieke uniformen voor hun tenten, elders op het kampement,  kampkeukens en andere objecten. Let op de waarschuwingsborden bij een Duits kampement.
Deze Historische nabootsing wordt opgevoerd door mensen uit heel Nederland, België en Duitsland.
Klik op de foto’s voor een vergroting.
Alle personen op deze foto’s zijn mij niet bekend. Mocht  je jezelf op een foto herkennen  en heb je er bezwaar tegen dat deze op mijn blog staat laat het me dan weten, ik zal de foto direct verwijderen.
foto’s: sonja h.

Opdat Wij Niet Vergeten.