Verschenen: april 2021
Uitgever: Ambo/Anthos
Genre: psychologische thriller
Pagina’s: 431
In de psychologische thriller Wie niet horen wil van Nicci French gaat Tess op onderzoek uit als haar dochtertje Poppy vreemde taal begint uit te slaan en een lugubere tekening maakt.
Wie niet horen wil van Nicci French gaat over Tess, die net haar leven weer op orde heeft. Jason en zij zijn een jaar geleden vriendschappelijk uit elkaar gegaan en delen de voogdij over hun dochtertje Poppy. Ze moet nog wennen aan haar nieuwe situatie, maar is blij met de hulp die ze krijgt van haar vrienden. Dat Jason inmiddels is getrouwd, daar probeert ze te zich overheen te zetten. Zelf is ze ook weer aan het daten en ze is best gelukkig, houdt ze zich voor.
Totdat haar dochtertje Poppy vreemde taal begint uit te slaan en een tekening maakt met zwart wascokrijt. Een tekening waarop een figuur te zien is die van een toren valt. Tess raakt ervan overtuigd dat Poppy getuige is geweest van een misdrijf. Ze stapt naar de politie, maar daar wordt ze niet geloofd. Dan besluit ze zelf op onderzoek te gaan…
Ik heb ze allemaal gelezen, de boeken van dit schrijversduo. Niet allemaal even goed maar de meeste boeken wel de moeite waard om gelezen te worden.
Vooral de Frieda Klein reeks, 7 boeken waarin elk nieuw boek de titel heeft gekregen van een ( op de juiste volgorde) nieuwe dag uit een week. Te beginnen met deel 1 Maandag etc.
Verheugd was ik dat ze weer een nieuw boek hadden uitgebracht, een standalone. Vol zin om er mee te beginnen nam ik het boek ter hand en begon te lezen toen wist ik nog niet wat ik nu weet, teleurstellend verhaal die me op geen enkele manier wist te boeien.
We hebben het hier over een kind van amper drie jaar die een tekening heeft gemaakt waarvan haar moeder Tess de kriebels kreeg. Vanaf dat moment krijgt de lezer voortdurend te maken met Tess haar onzinnige acties en gedachtes over het waarom de voor haar zo omstreden tekening is gemaakt door haar dochtertje. De politie wordt er bij gehaald maar die kan helemaal niks met het verwarrende verhaal van Tess over de gedragingen van Poppy, een klein irritant en verwend meisje van drie. Toch nemen ze de moeite om haar serieus te nemen. Voor Tess is het niet genoeg en gaat ze zelf op onderzoek uit.
Sorry dat ik het zo cru zeg maar dit verhaal slaat werkelijk nergens op. De spanning bleef weg en er zat absoluut geen schot in. Het duurde allemaal veel te lang. Poppy staat centraal in een verhaal verhaal zonder beweging en dat gaat vervelen.
Meer kan ik er niet over zeggen.
Misschien denk jij er anders over…..