Titel: We moeten je iets vertellen
Auteur Marion Pauw
Uitgever: Ambo/Anthos
Datum: juli 2015
Extra informatie
Marion Pauw, auteur van de Maand van het Spannende Boek 2015, is bekend van haar thrillers Drift, Daglicht, Zondaarskind, Jetset en Hemelen, en haar roman De wilden. Daglicht is succesvol verfilmd met Angela Schijf, Fedja van Huêt en Monique van de Ven. We moeten je iets vertellen is haar zesde thriller.
Inhoud
We moeten je iets vertellen is Pauws meest persoonlijke thriller. De succesvolle Kathelijne valt voor de charmes van een oudere, getrouwde man en raakt zwanger van hem. Ze ondergaat een abortus. De dag erna vindt ze een huiveringwekkend verhaaltje op haar notitieblok.
Boekbeleving
Vier boeken heb ik inmiddels van haar gelezen. ‘We moeten je iets vertellen’ kan ik daar nu aan toevoegen.
Het mooiste boek vond ik ‘Zondaarskind’ en tot mijn verrassing las ik ergens in een interview -ben even vergeten welk interview het was-dat dit boek ook door haarzelf als favoriet werd gekozen.
We moeten je iets vertellen is weird – denk dat dit het goede woord is- om de lezer hierop voor te bereiden heeft de personage Kathelijne ons direct op bladzijde 8 laten weten dat ze met dit boek niet gaat proberen om ‘literair verantwoord’te zijn.
Quote: ‘Ik vertel gewoon hoe het is, inclusief alle foeilelijke clichés en melodramatische toestanden’.
Kathelijne is schrijfster. Haar eerste boek In de naam van God was een groot succes, haar tweede boek Catamaran kende dat succes niet- zelf noemde ze het een matig boek- en daarom heeft de uitgever Harold haar de opdracht gegeven om met iets te komen waarover de mensen weer zullen praten, precies zoals dat ging met het boek In naam van God waarin ze niets en niemand ontziet, een afrekening met haar jeugd, haar ouders, de kerk en het geloof. Ze heeft het dorp waarin ze is opgegroeid achter zich gelaten en leidt nu een ietwat losbandig leven in Amsterdam. Verliefd geworden op de getrouwde en vijftien jaar oudere Michiel waarvan ze ook nog eens zwanger is geworden, een abortus laten doen wat haar niet in de kouwe kleren is gaan zitten, een boek die niet wil vlotten en een uitgever die zeurt om iets anders maakt haar humeur er niet beter op maar dan gebeurd er iets wat haar leven volkomen op de kop Op haar nachtkastje ligt een vreemde notitie, ze herkent haar eigen handschrift maar snapt niks van de tekst die ze leest en kan ze zich niet herinneren dat ze het heeft geschreven maar ze begrijpt wel dat het iets te maken heeft met haar jeugd. Haar goede vriendin Mirjam -ook schrijfster- spoort haar aan om dit te gebruiken voor haar nieuwe boek. Hiermee is er een nieuw boek in wording, de lezer wordt mee getrokken in haar losbandige uitspattingen en de zoektocht in haar geboortedorp waar ze dingen probeert te ontrafelen die men liever verborgen wil houden.
De amusante schrijfstijl, het benoemen van de meest intieme vrouwelijke details en uitleg van de schrijvers techniek, het sterretje achter een bepaalde zin waarover onderaan de bladzijde een noot naar Harold wordt geschreven maakt dit boek leuk en bijzonder en zeker ook amusant. Het is geen thriller maar een roman met een thrillerachtig element.
Zelf zegt Marion -eh, ik bedoel Kathelijne- hierover het volgende:
achterin het boek
* Dit is dan ook geen thriller, het is een literaire thriller. En om de aloude discussie maar weer eens aan te zwengelen, deze benaming heeft niets met de kwaliteit van het boek te maken, maar is een genreaanduiding. ‘Literaire thriller’ wil zeggen dat een boek tussen het klassieke thrillergenre en een roman in zit. Niets meer en niets minder. Daarom kan een kutboek nog steeds een literaire thriller zijn. Caprise?
Aanrader!
Inmiddels denk ik dat het bij de meeste Pauw lezers nu wel bekend is dat dit boek –interview– voorlopig haar laatste is. Als dit een nieuwtje voor je is dan lees je achterin het boek waarom ze tot dit besluit is gekomen.
Jammer, ik hoop over een tijd toch weer een nieuw boek van haar te lezen!
Succes met alles wat je nog gaat doen, Marion!
Ik heb géén boek van haar gelezen, maar komt wel op mijn lijstje. Mooi omschreven.
LikeGeliked door 1 persoon
De plot heeft grotendeels betrekking op het schrijven van een boek, de hoofdpersonage Kathelijne verteld in het boek hoe haar boek tot stand gaat komen. Het persoonlijke verhaal wat daar bij komt is leuk om te lezen maar geen hoogstandje, toch wel een leestip omdat ik het de moeite waard vind!
Dankje Folkert!
LikeLike
Zo heb ik het niet begrepen.Ze is gestopt om zich op andere dingen te richten.De laatste boeken was een worsteling met ups en downs. ‘We moeten je iets vertellen juist niet.Het is geen autobiografie maar de thematiek klopt met haar persoonlijke verhaal.
Trouwens, Villa Serena heb ik nog niet gelezen.Weet je ook niet meer wat je er van vond -ook al weet je niks meer van de plot-meestal blijft het wel hangen of je iets goed/matig/slecht vond.
Bedankt voor je mooie reactie, Iris!
LikeLike
Mooie recensie. Ik ken dit nieuwe boek niet, maar heb 4 boeken van haar gelezen.Hemelen, Zondaarskind, Daglicht, Villa Serena. Allemaal stuk voor stuk heel erg goed! Helaas, het plot hè, van Villa Serena ben ik het dus echt kwijt :-(. Zal toch weer eventjes bij B.ol.com gaan spieken ;-). Is ze nou tijdelijk gestopt om dat heel erg persoonlijke boek te schrijven waar ze het in haar eerste antwoord over heeft?
Met plezier gelezen Sonja, dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon