Gevarenzone Sophie Hannah

• 
• 397 pagina’s
• oktober 2008

  
  Soms is het kwaad dichter bij huis dan je denkt…

• Drie jaar geleden gebeurde er iets akeligs met Naomi Jenkins – zo verschrikkelijk dat ze er niemand over heeft verteld. Nu heeft Naomi een ander geheim: haar getrouwde minnaar. Als Robert verdwijnt, voelt Naomi dat hem iets ergs overkomen is. Maar de politie is minder overtuigd van haar verhaal, zeker als de vrouw van Robert hen verzekert dat hij niet vermist wordt maar op vakantie is. Naomi is wanhopig. Als zij de politie er niet van kan overtuigen dat Robert in gevaar is, dan zal ze hen moeten vertellen dat hij een gevaar is voor anderen. Dan zullen ze wel naar hem op zoek moeten gaan.
  

  Boekbeleving

  Sinds een jaar vindt er elke donderdag om dezelfde tijd en plaats een ontmoeting plaats tussen de getraumatiseerde, vrijgezelle Naomi Jenkins en haar minnaar Robert Haworth, Naomi is smoorverliefd op haar minnaar maar ze weet weinig tot niks over Robert, behalve dat hij getrouwd is met de labiele en angstige Juliet.
  Als Robert op één van die vaste donderdagen niet op komt dagen maakt Naomi zich direct grote zorgen want dat is niks voor Robert. ze hebben de afspraak gemaakt om bij verhindering elkaar op de hoogte te brengen en dat is nu niet gebeurd.
  Naomi besluit om naar het huis van Robert te rijden om poolshoogte te nemen.Daar aangekomen doet ze een rondje om het huis heen en werpt een blik in de zitkamer, volkomen in paniek door haar waarneming rent ze van het huis weg…maar wat ze door het raam heeft gezien is een zwart gat, ze kan zich er niets meer van herinneren, het enige wat ze weet is dat ze aangifte van verdwijning moet doen bij de politie maar die kan niks met haar vage verhaal over een minnaar die niet is op komen dagen en haar beschuldiging naar de vrouw van Robert waarvan ze beweert dat zij haar minnaar iets heeft aangedaan.
  Ten einde raad besluit Naomi om de politie te vertellen dat haar eerdere verklaring een leugen was en verteld dan wat Robert haar heeft aangedaan. Dit is voor het politie team een aanleiding om de zoektocht naar Robert op te starten.

  Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de hoofd-personage Naomi Jenkins waarin ze zicht uitspreekt naar Robert toe.
  Ik vond het lastig om goed in het verhaal te komen en ook had ik niet echt een klik met het voltallige politie-team dat onder leiding van inspecteur Charlie Zailer op de zaak is gezet.
  Verderop in het verhaal wist het me toch te boeien maar de eerlijk gebiedt me te zeggen dat het een bizar plot is met een vergezocht eindplot.

  Toch een aanrader.